Birlik ve beraberliğimize gölge düştüğü, ayrıştığımız, ayrıldığımız şu son yıllarda bir araya gelmemize vesile olan günlerdir bayramlar.

Fakat ne gariptir ki bu bayramları bile neredeyse ayırdık “senin bayramın”,” benim bayramım” diye. Ne milli bayramlarımızı yaşayabiliyoruz ne de dini bayramlarımızı. Farklı din ve inanç sahibi kişiler bile dini bayramlarımızı kutlarken, müslüman olan diğer  bir müslüman kardeşinin bayramını kutlamıyor,kutlayamıyor.Bu küslük bu dargınlık niye? Nerede yanlış yaptık? Biz neyi eksik anladık, ya da anlayamadık ?  “Sussan gönül razı değil, söylesen çare olmuyor”. Bilemiyorum.

Öyle ayrıldık ki fırkalara, gruplara, cemaatlere, ayrıldık paramparça olduk. Düşman fırsat buldu bu ayrılığımızı.Kan ağlıyor artık gönül coğrafyalarının yanında Müslüman Coğrafyası. Kan ağlıyor bugün Arakan, Filistin, Gazze,Kudüs.Kan kusuyor her gün Müslümanlar bir yerlerde,Irak’ta,Suriye’de Doğu Türkistan’da,Mısır’da.

Oysa sevinç ve huzur bulmalı birliktelik tohumları ekmeliydik bu diyarlara,bu topraklara,bu bayramlarda.Ne oldu bize? Nasıl geldik bu tat vermeyen günlere? Eskilerden anlatırdı büyüklerimiz, çeşit çeşit şekerlemeler yoktu belki ama daha tatlı daha bir huzur verirdi bayramlar.

Şimdilerde watsap,messenger, facebook, twitter gibi  sosyal medya platformlarından toplu mesaj ile kutlamalar yapar olduk.Hatta bu platformlarda şeker dağıtan,çiçek yollayan,lokum ikram edenler bile var.Çok şükür ilgili kurumlar fetva vermedi de Kurban’ı buralarda kesmiyoruz.Önce sanal oldu,sonra yalan oldu o güzelim bayramlar.

Son zamanlarda herkesin dilinde “ah o eski bayramlar” ama kimse kendine bakıp çeki düzen vermiyor. Yine sanaldan yaşıyoruz, yapıyoruz bayramları. Öz’den koptuk hatta çok uzaklaştık, artık o eski ruh da kalmadı.

Ayrı bir bayram modası oldu bayramda tatile gitmek. İstek ve bitmeyen heveslerimiz uğruna,yaptığımız çeşitli harcamalara yetişmeyen nakitlere bile çare oluyor artık bankalar “Bayram Kredisi” diye.Bayramı değil de tatilini yaşamak için sanki bekliyoruz bayramları.Köyü olan da artık köye gitmiyor güney sahillere tatil yapmaya gidiyor.Kurban zaten kan akıtmaktan çıktı,ver bir hayır kurumuna kurtul anlayışı daha çok hakim olmaya başladı.

Ah o eski bayramlar,her evden sabahın erken saatinde çıkıp camiye koşan insanlar.Birbirlerine sarılan,doyasıya o duyguları yaşayan,el öpen,el öptüren insanlar.Komşusu açken tok yatmayan,dertlileriyle hemhal olunan,birbirlerine neşe veren,kurban kesmeyen eve et getiren insanlar,şeker toplayan çocuklar.”Ah o eski bayramlar” diye diye kutluyoruz her yıl yeni bayramları,eskiye hasretle.

Velhasıl kutlayamıyoruz o özlediğimiz gibi hasretle gelen bayramları.Hadi bu bayram bir farklılık yapalım, özlediğimiz o bayramları özlediğimiz gibi hasretle kutlamaya çalışalım. Aile büyüklerimizden başlayıp eş, dost ve akrabalarımızı ziyaret edelim bayramını kutlayalım. Büyüklerimizin ellerinden küçüklerimizin gözlerinden öpelim. Saralım yaralarımızı, merhem olalım. Kucaklaşalım barışalım, bu dünya kimseye kalmaz. Bayramınız Mübarek olsun,birlikte nice güzel bayramlara.