Merhamet ve vicdan sahibi insanların Allah her zaman yardımcısı olsun.
Çünkü onların işi çok zor!
Bu kadar kötülük, bu kadar fesat ve fitnenin arasında iyi kalabilmek her babayiğidin işi değil.
Ne yazık ki artık her şey yozlaşıyor.
Ne yazık ki artık sevgi bağları kopuyor.
Menfaat ve çıkar çarkı öyle hızlı dönüyor ki !
Dün selam verdiğinize bugün düşman kesiliyor, bugün düşman ilan ettiğinizle yarın kol-kola gezebiliyorsunuz..
Seviye yerlerde..
Ama ben her şeye rağmen umutsuz değilim.
Ben diyorum ki her şeye rağmen güzel insanlar aramızda.
Onlarla birlikte olmanın keyfi üzerine diyecek söz bulamıyorum.
İnsanın kendisi ile mutlu olması-barışık yaşaması işin en güzel yanı.
Mutsuz-umutsuz insanlar en büyük tehlike.
İstiyorlar ki herkes kötü olsun herkes mutsuz yaşasın.
Kin ve nefret tohumları bağırsaklarına kadar yerleşmiş olanlarla yolunuz kesişirse işte o zaman vay halinize.
Hasetliklerinden çatlarlar.
Sürekli yalan söylerler..
Sürekli dedikodu üretirler..
Her yol mubah anlayışı ile yola çıkanların onuru ve gururu da yoktur..
Kendisinden başka hiçbir şeyi hesaba katmazlar..
Klavye kahramanı kesilip sosyal medyadan ahkam kesenlerin yaşamları aslında hep çelişki doludur..
Ne aradıkları, ne istediklerini bilemezler.
Başkalarını karalamaktan asla öteye geçemezler.
Aynaya bakacak kadar cesaretleri yoktur !
Çünkü o aynada ki yüzün taşıdığı bedenin içi pislik doludur.
Hayatı hem kendisine hem de başkasına karşı zorlaştıranların elbet te karşılığı olmayacaktır.
Ölürler ve giderler..
Mezardır en son durak..
Ötesi yok.
Onun için gelin diyorum ki kendimizle yüzleşelim-kendimizi sorgulayalım.
Başkasına kötü diyebilmek için kendimiz ne kadar iyiyiz acaba?
Bu soruya cevap bulalım.
Güzel insanlar hep bir yerlerde olacak..
Hep var olacak..
Onları bulduğunuzda sakın kaybetmeyin..
Onları bulduğunuzda sakın üzmeyin..
Çünkü artık öyle kolay-kolay bulunmuyorlar..