Az evvel kapımın önündeki çöp kutusunu boşaltmak üzere belediyeye ait büyük bir çöp arabası geldi...
Arabanın arkasında bulunan demirlere sımsıkı tutunan,kafasında şapka ellerinde kalınca eldiven olan bu iki kişi beni görünce öyle güzel gülümsediler ki bahçeyi sulamaya çalışan bana “Günaydın,kolay gelsin abla” (Abla dediklerine biraz bozulmadım değil) dediklerinde şimdiye kadar aldığım en pozitif gülümseme ve günaydın kelimesi olduğunu düşündüm...
Etrafımdaki sahte gülümsemeleri görünce bu ayrımı yapmak hiç zor olmadı,..
Sonra bana verdikleri o güzel enerjiyle kocaman gülümseyerek GÜNAYDIN GÜZEL İNSANLAR,SİZE DE KOLAY GELSİN dedim ve ellerini havaya kaldırarak birazda mahçup halleriyle kafalarını yere eydiler...
Bu sabah bu iki güzel insanın ardından ne kadar çok düşündüm bilemezsiniz!!!
Adı ÇÖPÇÜYDÜ onların...
Her nekadar kadrolu belediye çalışanı da olsalar anıldıkları lakap çöpçüydü işte...
Bazılarının önemsemediği,yanlarından geçerken iğrenir gibi baktıkları,selam bile vermeye irindikleri bu insanlar güzel insanlardır...
Ego sıfır!!!
Derdi ekmek parası!!!
Amacı :bizlerin pisliklerini mütemadiyen belli saatlerde temizlemek!!!
Koltuk savaşları yoktu!!!
Bir de üstüne üstlük güleryüzlü!!!
Selam olsun bu güzel yüreklere!!!
Bende dahil olmak üzere bundan öte onlara daha bi’selamkâr olmamız gerek!!!
Ben şahsıma düşen dersi bu sabah  aldım,hemde öyle bir aldım ki; bugün bütün gün onları yazacağım!!!
Suratları beş karış olmuş insanlar,hiç bir şeyle mutlu olamayan insanlar,lüks evlerde oturup ne yesem-ne giysem-nereye gitsem derdinde olan insanlar; 
Lütfen bir düşünün bakalım kim çöpçü!!!
Bu dünya’nın yükünü derdini çekerken insan olduğumuzu paylaşım duygusunun ne kadar önemli olduğunu unutur olduk,bilmem farkında mısınız???
Hakir görmeyelim kimseyi!!!
Önemsemediğiniz o kişiler size çok şey öğretebiliyorlar,fırsat vermeli ve gülümsemeyi unutmamalıyız!!!
Gülümseme deyip geçmeyelim!!!
Hem sadakadır,hemde enerjidir!!!
Şimdi bir kez daha düşünelim;
KİM ÇÖPÇÜ!!!