Gözümün alabildiğince heryer bembeyaz .
Tıpkı pamuk tarlasını andırıyor duruşu.
Yada evin tam ortasına serilmiş bembeyaz bir halıyı.
Tertemiz ve çeşit çeşit şekillere sahip.
Herbirine anlam yüklüyor inceledikçe içinde boğuluyorum.
Arada güneş ışınlarını öyle bir yayıyor ki ne mümkün gözünü açıp bakabilmek.
İşte tam o noktada ruhumu sessizce salıyorum bembeyaz hayallerimin içine.
Aman Allah’ım!
Nasıl bir güzellik bu!
Orada biri mi var?
Sanırım o da benim gibi hayallerinin peşinde.
Kim bilir belki de beklediğim kadın dı orada öylece duran.
Yanına gitmeli miyim acaba?
Biraz üzgün duruyor, rahatsız eder miyim ki?
Yok yok, gitmemeliyim!
Hiç tanımıyorum kendisini ,yanlış anlayabilir.
Ama bi’dakka yaa!
Biz bugün burada yani hayallerimizin içinde karşılaştıysak bu tesadüf olamaz!
Gitmeliyim!
Usul usul sokuldum yamacına.
Tâ ki merhaba diyene kadar farketmedi beni.
Onun hayallerinin içinde benim ne işim vardı?
Bunu sorarcasına baktı bana sisli gözleriyle.
Yorgun bedenini ve ruhunu anlamamak mümkün değildi.
Omuzları düşük, saçları dağınık, elleri titriyordu.
Güneş’in yaydığı Işık’tan daha da fazlaydı onun gözlerinden yayılan ışık.
Ne yaşamıştı da bu haldeydi bu naif kadın.
Ne olmuştu da kendini sadece hayallerinin içine hapsetmişti.
Acaba beni mi bekliyordu?
Kimbilir ne kadar zamandır burada öylece bekliyordu yalnızlığıyla.
Merhabama karşılık vererek “ Hoş geldin” dedi hafif gülümseyerek.
İçimi ısıttı dudaklarının kenarından yanaklarına doğru yayılan kıvrımlar.
Sanki mutlu olmuştu beni gördüğüne.
Az sonra daha bir Gülümser oldu dudakları.
Bu defa gözlerinin için de gülmeye başladı.
Öyle güzel gülümsüyordu ki kendimi ondan alamıyordum.
“Hoş buldum” diyebildim sadece.
İçimde tarifsiz duygularla yanına oturdum.
Ne birbirimize bakıyorduk ne de sessizliğimizi bozuyorduk.
Sadece birbirimizi hissediyorduk sessizce.
Kesinlikle yıllardır beklediğim kadın dı o!
Kesinlikle yıllardır beklendiğim adamdım ben!
Özlemlerimi ve hayallerimi daha fazla ertelemeye hiç mi hiç niyetim yoktu.
Hayata kırgındı bu kadın.
Belki de bana kırgındı.
“Neden bunca zaman beklettin beni” dercesine derin derin baktı bana.
Hafif yan dönerek ona doğru ;
Sıkıca sarıldım kadınıma, geldim işte yanındayım, buradayım, her şey güzel olacak dedim kulağına fısıldayarak.
Hoş geldin Adamım , Hoşça kal yanımda dedikçe o naif kadın kollarımın arasından yok olup gitti...
“ hayaller güzeldir lakin fazla kapılmamak gerek”