Sevgili Okurlar, Sevgili Trabzonsporlular,
Sizler ne kadar sevinseniz yeridir.
Takımımızla ne kadar gurur duysanız hakkınızdır.
Düşünebiliyorsuunuz bir takım yokluklar içinde çıkıyor sırtında milyar TL’lik borç yükü.
Bir taraftan icraları kaldırıyor diğer taraftan ise birkaç oyuncuy renklerine bağlıyor.
Onlara gençleri monte ediyor.
Zaman zaman sırtından ıçaklanmaya çalışılıyor.
Acı duyuyor ama bunun nereden geldiğini bilmiyor.
Sonra da kangren deyip kestirip atıyor.
İşte o gün bugün.
Futboldan ötesini yapıyor.
Sadece Trabzonspor takımı kazanmıyor aynı zamanda bir onur mücadelesi veriyor.
Hakemlerin çaldıkları olmasa.
Direkler olmasa şampiyonduk.
Dün akşam Beşiktaş karşısındaki oyunla gurur duydum.
Tebrikler Ünal’ım
Tebrikler sevgili Ahmet başkan.
Tebrikler Yusuf  Yazıcı ve tüm takım.
Neler yaptınız öyle.
Rakibin başı döndü.
Karues kurtarmaktan yoruldu.
Sevgili okurlar,
Allah nazardan saklasın.
Ben maçların devre aralarından bile korkarım. Çünkü takım içeri girer ve çıkar bambaşka hüviyete bürünür.
Onun için sezon sonundan da korkuyorum.
Bu takım dağılmamalı.
Bu takım bir yolunu bulup Rodlelga’yı ve gençleri tutabilmeli.
Gelecek yıl şampiyon olsun ve işte o zaman kasasını doldursun.
Geçmişte de kasalar doldu. Fakat hoyratça harcandı.
Manejerlerin takımı oldu Trabzonspor.
Bir dönem Sebatspor öyle olmuştu ve yok oldu gitti.
Son sözüm şu.
Ünal Karaman hocasını da teknik patronunu da yendi.
Artık boynuz kulağı geçti. Hayırlı olsun.