Olayların ve çirkin görüntülerin geride bırakıldığı haftadan sonra, sıfır morallerle çıktığımız deplasmandaki rakibimiz son haftalardaki üstün form grafiğine tanık olduğumuz Malatyaspor’du..
Özellikle de Aleksic, Sadık ve Adem gibi koşan rakibe pres yapan, üst düzey formda olan oyunculara sahip de bir ekip..

Ayrıca moral olarak da çok avantajlı durumdaki bu takıma karşı ise Trabzonspor, geçen haftaki olumsuzlukları bir tarafa bırakarak güçlü kadrosuyla bu maçın favorisiydik fakat maç içerisindeki bireysel hatalarımız bize öyle pahalıya patladı ki biz bile şaşırdık.

Malatya maça çok iyi başlangıç yaptı fakat bu sadece 5 dakika sürdü.

Bundan sonra ise Trabzonspor oyunun üstünlüğünü eline aldı, fakat bir türlü kaleciyi geçemedik.
İlk 45 dakikada Malatya kalemize ilk kez golün olduğu 36.dakikada geldi. Bu golün asistini de Onazi yaptı, bu golde Onur’un da hatası var erken çıkarak rakibin vuruşunu seyredebildi.

Tabii burada Guliherme’nin güzel vuruşunun da hakkını vermek lazım..

Santradan sonra oyuncularımız daha toparlanmadan, 38.dakikada Aleksic boştu ve ayağının üstüyle ikinci golü kalemize gönderdi.

Toure, Aleksic’i sadece seyretti.

İkinci yarıya Malatya fırtına gibi giriş yaptı ve erken gelen gollerle farka gitti. Trabzonspor bu stoperlerle bir yere gidemez.

Sevgili başkanımız sizin bu sezon aldığınız oyuncular, ancak bu kadar oynar. Çünkü kapasiteleri bu..
Bir de Galatasaray maçında yıldızlaşan Nwakame’yi yere-göğe sığdıramıyordun, peki nerede bu oyuncular. Onları sahada göremiyoruz ama esemelerine sadece tahtada görüyoruz o kadar..

Bak sevgili başkan, TRT’ye çıkıp eski başkanı suçlamayı bırak. Biraz da kendine bak, hep suçlu arama.
Önce aynaya bak, sonra konuşmanı yap. İnsanlar seni düzgün kişiliğinle tanıyor, bari onu kaybetme.
Maçı özetlersek kısaca şunu diyorum; Trabzonspor’un defansının, ortası çatlamış adeta yol geçen hanı gibi. Gelen atıyor, giden atıyor.

Haa pardon, en önemli oyuncumuzu unuttum.
O da kalecimiz Onur’du…