15 yaşında bir evladımız tatil için geliyor
Fındık toplamaya gidiyor
Akrabalarıyla ile hasret giderecek
Yaşıtlarıyla oyun oynayacak
Denize yüzmeye gidecek
Adına “yorgun kurşun” dediğimiz bir mermi geliyor Emir’i aramızdan alıp gidiyor..
Kim yaptı?
Bilinmiyor
Onun da adına “maganda” diyoruz
Yok kardeşim ne yorgun mermisi ne magandası
Kelime oyunlarına gerek yok..
Bunun adı CİNAYET
Yapan da KATİL
Alması gereken ceza da belli..
Maç biter havaya kurşun sık
Düğün olur sağa-sola kurşun sık
Asker uğurlaması olur kurşun sık
Keyifli ol kurşun sık
Gözyaşı dök kurşun sık..
Oh ne ala ya!
Vay efendim gelenek-göreneklerimizde varmış..
Yerin dibine batsın böyle gelenek!
Zaten bizde her şeyin bir bahanesi ve savunması vardır
Emir Yuşa Atıcı’yı aramızdan koparan magandanın da illaki bir bahanesi vardır..
Bulsalar da sorsalar
Ya kendisi silah kullanacak kadar delikanlı ya çıksa da anlatsa
Nerede?
Onun delikanlılığı ancak 15 yaşındaki uşağa yeter!
Emir’in ailesi gözü yaşlı çaresiz aradan geçen bir yıl sonra TrabzonAtatürk Alanında tepkisini dile getirdi
Bir kez daha katil nerede diye sordu
Bir kez daha adalet istedi
Bir kez daha toplumu uyardı
Bir kez daha isyan etti..
Ben bir kez diye yazıyorum ama aile bin kezdir eziyet çekiyor..
Bin keredir gözyaşı döküyor
Vicdan ve merhamet sahibi olmayanlar bu aileyi anlayamaz ses veremez..
Her şeye rağmen acısını yüreğine gömerek geçen yıl Trabzon ve tüm ülkede MUTLULUĞA KURŞUN SIKMA kampanyasının başlamasına vesile olan baba Mustafa Atıcı’yı keşke birinci yılında yalnız bırakmasaydık
Keşke daha gür ve daha kalabalık bir ses çıksaydı Trabzon’dan
Sivil Toplum Kuruluşları sendikalar odalar da orada olsaydı..
Siyasetçiler belediye başkanları spor kulüpleri taraftarlar ve aileler..
Hepimiz orada olmalı ve haykırmalıydık..
Yaşanan bu acı olayı başından beri sahiplenen ve destek veren Trabzon Baromuzla birlikte Açı Koleji Müdür ve yönetimini tebrik ediyorum
Onlar aileyi birinci yılda da yalnız bırakmadı
Dün ölen Emir bugün kim yarın kimler olacak belli değil?
İlla tepki vermek için ateşin bizi de yakması gerek merminin bizi de vurması lazım..
Tekirdağ'dan Şanlıurfa'ya, Trabzon'dan Tokat'a kadar Türkiye'nin dört bir yanında rastgele silahla açılan ateşler nedeniyle her yıl insanlarımızı kaybediyoruz
Bazen söz bitiyor
Ne yazsan ne söylesen fayda etmiyor
Toplumsal duyarlılık dayanışma ve paylaşma duygularımızda ciddi bir erozyon var
Gülüp geçiyoruz
Bazen de ah-vah çekiyoruz
Üç maymunu oynamakta üzerimize yok..
İnşallah bugün sesimizi çıkarmadığımız tepki koymadığımız “yorgun mermiler” sizin-bizim canlarımız yakmaz
Başka Emir’ler ölmez..
