Hep "ÇAKMAK GÖZLÜM" diye severdi beni...
Ankara'da ki meclis odasına ne zaman gitsem; hınca hınç bir kalabalık olurdu odasında ki; dönemin Ak Parti vekillerinin hiçbirisinin odası, o kadar dolu olmazdı...En küçük derdi olan bile; soluğu O'nun odasında bulurdu...
Akçaabatlıların gönlünde ki yeri ise bambaşka idi. Akçaabatlı hemşehrileri nezdinde lakâbı; "BİZİM MUSTAFA" idi...
Dönemin Ak Parti vekillerinden farkı ise yanına gittiğinizde ve derdinizi anlattığınızda, hemen telefona sarılır ve de yanınızdan alo derdi muhatabına anında...
Yani anında aksiyon alırdı. NET...!!!
Hiç unutmuyorum.
Seçim gezi bölgesi; babamla aynı bölge idi ve babama da ayrı bir hürmet duyardı...
Babamın canla başla ve durmadan çalıştığını görünce; bir gün aynen şöyle dedi babama.
-Hocam; Siz bu işi biliyorsunuz. Aslında bizim yerimize, sizin vekil olmanız lâzımdı...
Bu hak teslimini yapacak kadar enaniyetsiz, şişik ego problemi olmayan, kendi ile barışık, insanlara yukarıdan bakmayan, kapısı Mevlâna kapısı gibi her daim ve herkese açık, bir o kadar da mütevazi ve sevecen bir üslub taşıyordu.
Telefonunu halâ daha ezbere bilirim...
Farklıydı, fark ve farkındalık oluştururdu.
Seçim bölgesi Akçaabat olmasına rağmen; sadece Akçaabatlılar değil, bütün Trabzon çalardı kapısını...
Yani hizmet anlayışını; bütün Trabzon'a entegre eden, herkesin derdi ile dertlenen, sevinci ile sevinen, gece 03:00'lere kadar rahatlıkla alo diyebileceğiniz bir profildi...
2 dönem aslında O'na yetmedi...
Hep "Bir dönem daha yapıp dinlenmek istiyorum Muradım" derdi bana...
Akçaabat'a ve Trabzon'a kazandırılan bir çok projenin baş mimarlarından ve öncülerinden oldu hep.
Lâkin ömrü vefa etmedi ne yazık ki...
Aslında daha yapacakları vardı...
Keşke olsaydı da; örnek bir Ak Parti Trabzon milletvekili nasıl olunur ve nasıl algılanır dersi vereydi de, hepimizi utandırsaydı...
En çok da saçımı okşamanı özlüyorum vekilim.
Mekânı cennet, makamı Âli olsun inşallah...
Ben de ki yerin hep ayrı olacak ve bambaşka kalacak, Mustafa Cumur abicim.
Selâm ve muhabbetle sevgiler & saygılar
