Abdullah Avcı yönetiminde Trabzonspor yıllar sonra şampiyonluğa ulaştı. Hem de anasının ak sütü gibi helal bir şampiyonluktan bahsediyorum.
Burada üzüntü verici olan nokta şudur(mecaz anlamda) Trabzonspor rekorlar kırıp, çok daha erkenden şampiyonluğunu ilan edip Dünya futbol tarihine adını altın harflerle yazdırabilirdi. Denebilir ki, tek derdin bu olsun Haluk Ayyıldız. Bunu da saygı duyarım.
Neyse, maçtan sonra yıllardır beklettiğim puromu yaktım ve şampiyonluk kutlamasına bende katıldım. Hakkımdır diye düşünüyorum. Anlatayım size… Trabzonspor’u çok uzun yıllardır takip eden bir spor yazarıyım. Hani yağmurda, çamurda deriz ya benim olayım da öyle. Yurt dışı, yurt içi, kupa maçları.. Kamplar.. Hazırlık maçları dahil bir fiil Trabzonspor’u takipteydim. Şimdi o mutlu gün geldi çattı ve şampiyonluk görmekte bana nasip oldu. Teşekkür ediyorum.. Şuan hayatımın en güzel anlarından birini yaşıyorum.
Neyse, Stadyuma çok erken saatlerde geldik. Eşim, Ankara’dan gelen oğlum TSYD Trabzon Şubesi’nde iftarımızı açtıktan sonra nihayet stadyuma girebildik ve inanılmaz kalabalıkla karşılaştık. Ben yıllardır böylesine anlamlı bir kalabalığını görmemiştim diyebilirim. İnsanın tüyleri diken diken oluyor bu duygu yüklü ortamda.. Eee ne demiştik. Anasının ak sütü gibi helal bir şampiyonluğa tanık oluyorduk, inanın bu çok değerliydi bizler için...
Maçtan önce Trabzon’un çeşitle nokta merkezlerine dev TV ekranları konulmuştu, stadyuma giremeyen taraftarlar için gereken yapılmıştı. Yetkilileri de cani gönülden kutlarım. Bir de şehri uzun süredir böylesine kalabalık ve heyecanlı görmemiştim. Almanya, Hollanda, Amerika, Fransa’dan gelen binlerce gurbetçi taraftarlar Trabzonspor’un şampiyonluğuna ortak oldular. Haa, bu arada Trabzon ekonomisi bu son 4-5 günde inanın tavan yaptı ve ülke ekonomisinden daha iyi bir duruma geldiğini de hatırlatmak istedim.
Tribünlere gelince, inanın nefes alacak yer bile yoktu. Öylesine kalabalıktı ki insanlar neredeyse üst üste oturur noktasındaydı. Tabi bu anlamı büyük şampiyonlukta Trabzonspor taraftarlarının çok sabırlı davrandıklarını da söylemeliyim. Eski hatalarından ders çıkartmışlardı. Ülke futboluna örnek hareketleri her defasında gösterdiler. Bir tebrikte bordo-mavili taraftarlara olsun…
Ahmet Ağaoğlu’ndan bahsetmek istiyorum. Beş kuruşsuz Trabzonspor’u devraldı. 3-4 yıl içerisinde Trabzonspor’u harika noktaya getirdi ve sonunda Trabzonspor’u şampiyon yaptı. Helal olsun Ağaoğlu’na ve yönetici arkadaşlarına.
Aslan yapı tabi ki Abdullah Avcı’nındır, süper işler yaptı, süper iş başardı. Kasketliler hikayesi yazdı ve Trabzonspor’u şampiyon yaparak Türk futboluna ve Trabzonspor tarihine adını paha biçilemez bir şekilde yazdırdı.
Trabzonsporlu futbolcuları tabi ki unutmadık. Her birini tek tek alkışlıyorum. Onlarda artık efsane oldular. Tıp ki, Serdar Bali, Şenol Güneş. Kadir Özcan… Vs gibi… koca bir alkışı hak ettiler. NOKTA
Özkan Sümer, Ahmet Suat Özyazıcı ve Şenol Güneş’i de unuttuğumuzu sanmayın….
Devrimin adıdır Trabzonspor. Şehir merkezi nüfusu 300 bin civarındadır. İlçe toplamı ile 1,5 milyondur. İstanbul’un nüfusu 20 milyondur. Sanırım ne demek istediğim çok iyi anlaşılmıştır. Beni anlayanlar anladı değil mi değerli Trabzonspor taraftarları… İstanbul’un büyüklerine ben tek büyüğüm ilanıdır bu şampiyonluk…
Not: Trabzonspor’un bu şampiyonluğu hayatlarını bordo-mavili renk için kaybedenlerindir.
