Yerli Pisa’da da Durum İyi Değil

MEB uluslararası eğitim ölçeği PİSA’ya alternatif sınav yaptı. 38 bin 8. Sınıf öğrencisine 51 soru soruldu. Türkçe ve sosyalde ortalama iyi, matematik ve fende kötü çıktı. Türkçede öğrencilerin %74’ü orta ve üstü not alırken, sosyalde de orta ve üstü başarı %68 oldu. Matematikte %26.4 temel altında kalırken, fende %17.9’u temel altında kaldı. Fende orta ve üstü alanların oranı  %47.7 olurken, matematikte bu oran %40 olarak ortaya çıktı.
 
MEB, uluslararası sınavlardaki başarısızlığını, ulusal sınav marifetiyle başarıya dönüştürmek istedi. Sonuç, uluslararası sınavlara benzer çıktı. Hep söylüyoruz. Bıkmadan tekrar etmeye devam edeceğiz: Eğitim sisteminin temel sorunu önce yönetim, sonra öğretmen!.. Öğretmen kalitesi ile ilgili bir sistem geliştirilmedikçe, bu durum böyle sürüp gitmeye mahkumdur. Birkaç gün önce bir liseye uğramıştım. Okul müdürü ile sohbet etme imkânım oldu. Okul müdürünün söylediklerinden işin öznesinin öğretmen olduğu anlaşılıyor. Yani öğretmen kalitesi, okulların başarısını doğrudan etkilemektedir. 100 kilometrelik bir yolu her gün gidip gelen bir öğretmenin kalitesinin iyi olma ihtimali ne kadar olabilir? Öğretmenin kalitesi, onun kendisini işine ne kadar adadığı ile ilgilidir. Çalıştığı mahalde ikamet etmeyen öğretmenin, kendini işine adamış olabileceğini kim söyleyebilir? İşi ile arasında bir adanmışlık ilişkisi kuramayan öğretmen, ne kadar kaliteli olabilir? Bu durumda olan öğretmenlerin öğrencilerini sınavlara hazırlayabilmesi ne kadar mümkün olabilir?
 
Eğitimi sadece farklı sınavlarla ölçmeye kalkarak geliştiremezsiniz. Sınavların çeşitlerini deneyerek öğrencilerin başarısının artacağına inanmak,  hiçbir pedagojik bilgiye dayanmamaktadır. Onun içindir ki, eğitimde uygulamalar sürekli değişmekte ve başarı olduğu yerde kalmaktadır. Okulları sınav odaklı olmaktan çıkarmadan, eğitimin şu andaki durumunu daha iyiye götüremeyeceğimizi hala anlamadık mı? Tabii ki anlamak için önce anlamaya niyetimiz olması gerekir.
 
Sistemin öğretmen yetiştirme ve geliştirme politikalarının tartışıldığı bir Milli Eğitim Şurası’nın derhal toplanarak, bu hususun ulusal düzeyde tartışılmasının hayati öneme sahip olduğunu düşünüyorum. Türk Eğitim Sistemi ulusal uygulamaları bakımından gelişmiş ülkelerden geri değildir. Yeter ki, mevcut insan ve madde kaynaklarımızı iyi kullanmayı başarabilelim. Bunun için de öncelikle inanmak gerekir.
 
Kendimize inanmıyorsak, öğretmenleri önemsemiyorsak okul başarımızın istenen düzeye gelmesini beklemek boşuna bir hayal olacaktır. Yerli PİSA bize, eğitimde öncelikle öğretmen kalitesinin önemli olduğunu tekrar gösterdi. Görmek için de bakmasını bilmenin şart olduğunu bilmeyenimiz mi var?