Güzel insan
Gülen insan
Güldüren insan
Güldürürken düşündüren insan
Her karşılaşmamızda; “Nedir nedir Zihni ağabey nedir” diye takılırdı bana
“Teyyaredir, özüne gurban olayım” diye cevap verirdim ona.
Ben ona “Dayı” diye hitap ederdim, o
Güzel insan
Gülen insan
Güldüren insan
Güldürürken düşündüren insan
Her karşılaşmamızda; “
Nedir nedir Zihni ağabey nedir” diye takılırdı bana
“Teyyaredir, özüne gurban olayım” diye cevap verirdim ona.
Ben ona “
Dayı” diye hitap ederdim, o bana “
Zihni ağabey” derdi.
Ayrı bir dostluk vardı aramızda, candan ve içten.
O’nun hayatı haberdeydi
O’nun ruhu fotoğraftaydı.
O’nu haberin olduğu yerde bulundunuz.
O’nu
Zigana’nın zirvesinde bir fotoğraf karesinde görürdünüz.
O’nu
Ayder’de,
Artvin Kafkasör’de, Ordu’da Vosvos şenliğinde,
Giresun’un Alucra yaylasında
Kümbet’te bulurdunuz.
Sabit bir adresi yoktu.
O’nu evinde bulamazdınız, O’nu çocukları
Doğan ve
Kuzey’in yanında nadir görürdünüz, O’nu eşi
Hülya abla ile bir davette kolay kolay göremezdiniz.
O haberin olduğu yerdeydi.
Adresi haberin yeriydi.
26 yıl önce tanışmıştık O’nunla.
Bizden çok kıdemliydi.
Çok şey öğrendik ondan.
İlk cep telefonumu ondan almıştım
1991 senesinde.
Hatırlasana
be Dayı.
Hürriyet Gazetesi’nden haksız yere kovulduğun gece
Gazipaşa’daki evinde birlikte ağlamıştık.
Hatırlasana Üstad,
Birkaç gün sonra hayatına yeniden yön veren
NTV Karadeniz Bölge Temsilciliğine getirildiğinde sevincimizi
Hatırlasana koca çınar
Gazi Davası duruşmasını beraber izlemiştik.
Değil mi?
İlk arabayı aldığında gece farlarını yakmadan kilometrelerce yol kadettiğimizi
Hatırlasana
Hiçbir şeye cevap vermiyorsun
be Dayı
Susma sana
Uyansana
be Dayı.
Hastaneye ziyaretine geldiğimde ilk sözün neydi bana
Olmadı Zihni olmadı.
Senin yaptığın
oldu mu be Dayı.
Çeyrek asırlık arkadaşım.
Trabzon ve
bölge basınının duayeni haberin babası.
Ne oldu sana.
Kalksana yerinden
Senin yatakta ölmeni hiç beklemiyordum biliyor musun
be Dayı?
Haber peşinde koşarken düşünüyordum.
Kahpe ölüm seni de yakaladı.
Bırakmadı yakanı bir türlü, kene gibi yapıştı sana.
Alıp götürdü seni, kopardı aramızdan.
Canım arkadaşım, kıymetlim, aşkımmm
Kaydı avucumuzun içinde
Ahmet Kayacık.
Yüreği büyük insan,
Haberci doğdun, haberci gittin.
Ama son haberin hiç hoş değildi
be Dayı.
Giresun’dan yalnız geldin, binlerce seveninle uğurlandın
Selam söyle gittiğin yerdeki dostlara
Selam söyle anama, bacıma.
Güzel insanlar erken veda edermiş dünyaya
Sende erken ve zamansız ayrıldın aramızdan gittin
Sanki elinde mikrofonla, boynunda makineyle habere gidiyormuş gibi
Ne acelen vardı
be Dayı
Çek oradan bize bir fotoğraf da gönder usta.
Çek ki yalan dünyada yaşadığımızı göster bize.
Güle güle güzel insan, güle güle git dostum.
Biz
Kuzey’e Yolculuğa devam edeceğiz.
Yanına gelinceye kadar.
Biliyorum sen o dünyada da haberin peşinde koşacaksın.
Çok yorma kendini be Dayı
Elveda koca Çınar
Seni de yazdık
Unutmayacaklarımız arasına
be Dayı.
