Sevgili Okurlar,
Başlamak bitirmenin yarısıdır.
Trabzon’un sorunları önce konuşulmuş, yoğrulmuş
ve sonrasında hayat geçirilmiştir.
En yakın örnek Akyazı stadıdır.
En uzur süren Tanjant yoludur.
Eksik fakültelerin tamamlanmasıdır.
Trabzon-Erzincan Demiryolu’nun konuşulması da böyledir.
Şu var,
Erzincan-Trabzon yeterli mi?
Elbette değil.
İdeal olan
Samsun-Trabzon
Trabzon-Erzincan
Trabzon-Batum bağlantılarının sağlanmasıdır.
Demir ağlarla örmektir bölgeyi.
Zaman içinde bunlar olacaktır.
Ancak şimdiden planlama yapmak gereklidir.
Dikkatinizi çekerim,
Trabzon’a yapılacak olan yatırımlar konusunda Ankara’da olumsuz bir algı var.
‘Trabzon’a çok istimlak parsı gidiyormuş
Trabzon’a diğer illerden çok yatırım yapılıyormuş’
Bu algıdır
Trabzon stratejik bir konumdadır.
Bu da onun gereğidir!

YAŞAR’A VEDA

Trabzon İdmanocağı genç takımına katıldığımda yeni gelenlere tepeden bakmayan isimlerden birisi idi Yaşar.
Ganitalı kaleci Dino Yaşar.
Aynı anda genç takım ve A takımda oynayan isim.
Kedi gibi kaleci derler ya öyle idi.
İdmanocağı, Hopaspor, Adana Demirspor.
Sonra kaleci antrenörlüğü.
‘Ancak Türkiye’de olur’ dedirten bir kaza ile ölüm
Yolda yürürken başına mermer parçaları düşüyor.
Beklenmedik bir anda.
Ve hiç beklenmedik bir şekilde.
Türkiye’nin en önemli sorunlarından birisi de iş ve işçi güvenliği.
İnşaatlarda çalışan işçiler kendi güvenliklerini almadıkları gibi inşaat sahipleri de  inşaat alanlarının kenarında yürümek zorunda kalanlara yönelik önlem almıyor.
Kazalar oluyor.
İnsanlar ölüyor.
Birkaç günlük farkındalık ve sonra güvenlik kemerleri yine gevşetiliyor.
‘Ben böyle de işimi yaparım’
‘Bana bir şey olmaz’
Tamam sana olmaz da ya aşağıdan yürüyen.
Onları da düşünmek zorundasınız.
Yaşar’ın ölümü ne ilk ne son ölümdür.