Sosa, Onazi, Pereira sakat.
Bu yoklukta Kucka da Parma’ya satıldı.
Ve sezonun ikinci yarısına 6 ve 8 numarasız başlıyorsun.
Buna rağmen pozisyonun her türlüsüne girebilen bir takım var sahada.
Yüreğiyle oynayan oyuncuları kutlamak gerek.
Bu kadar önemli eskiğe rağmen galibiyeti kaçıran Trabzonspor’du.
Sosa ve Onazi’nin yokluğunda Ünal Hoca, orta göbekte sürekli yeni arayış içinde.
Başakşehir maçında Yusuf Yazıcı ile Kamil Ahmet’i denedi.
Pereira sakatlanınca Kamil Ahmet mecburen kendi mevkisine döndü.
Bu kez Karaman, Sivas maçında Yusuf Yazıcı ile Abdülkadir Ömür’ü orta göbekte birlikte oynattı.
Zaman zaman Abdülkadir Ömür ile Abdülkadir Parmak değişkenli oynadılar.
Kupada turu getiren iki gol kaydeden Abdülkadir Parmak, Sivasspor maçının da yıldızıydı.
Hem ortada hem de kanatta mükemmel oynadı.
Hele Sivassporlu oyunculara bir dakika bile gol sevinci yaşatmayıp mükemmel bir gole imza attı.
Savunmada Hüseyin ile Kamil Ahmet adeta savaştı.
Yoklukta Yusuf Yazıcı yeni bir kimlik daha kazanmış oldu.
Sorumluluk alıyor, takımı sırtlıyor.
Sosa’nın dönüşü bir anlamda takımı rahatlatacak.
Nwakaeme, Rodallega ve Abdülkadir Ömür biraz daha katkı yapabilmiş olsaydı maçın sonucu Trabzonspor lehine daha farklı olabilirdi.
Özellikle son 20 dakikada Trabzonspor inanılmaz bir baskı kurdu.
Çok önemli fırsatlar kaçtı.
83’te Nwakaeme’nin 84’te ise Ekuban’ın birer topu direkte patladı.
90’da da Nwakaeme’nin vuruşunda kaleci Tolgahan gole izin vermedi.
Beraberlik iyi bir sonuç gibi görünüyor ancak galibiyeti kaçıran taraf Trabzonspor’du.
Oncak önemli oyuncunun yokluğuna rağmen Trabzonsporlu oyuncular ruhuyla oynuyor.
Taraftar da bu mücadele ve futbolu bekliyordu.
Burada Ünal Hoca’ya da ayrı bir parantez açmakta fayda var.
Oyunculara sadece taktik vermekle iş bitmiyor.
Bu kadar yokluğa rağmen oyunculara inanılmaz bir özgüven aşıladı.
Aynen devam diyelim…