İLMEK İLMEK ÖRDÜLER!
20 yıl önce Trabzon’un sorunları gündeme geldiğinde iki konu ön plana çıkardı. Birisi Moloz’daki çöp yığınları diğeri ise Trabzon Çimento fabrikasının bacasından çıkan zehir. Derler ya, zaman her şeyin ilacıdır. 2004 yılından sonra TRABRİKAB kuruldu ve çöpler Sürmene Bakır Madeni sahasına döküldü. Zamanla da Araklı Taşönü tesisleri inşa edildi.
AĞAÇLAR BİLE IŞILDADI
Moloz olarak bilenen Pazarkapı sahili çöp yığınları ile doldu. Sonrasında Sahil yolunun geçişi ve yapılan dolgularla birlikte çöp yığınları ortadan kaldırıldı ve düzenleme ile birlikte Hanife Hatun Camii, Özdemir Bayraktar Bilim Merkezi, Avrasya pazarının inşası tamamlandı. Büyükşehir Belediyesinin ağaçları dahil ışıklandırması ile ortaya mükemmel bir manzara çıktı.
İLMEK İLMEK ÖRDÜLER!
Bir zamanlar çöp yığınları ve fabrika dumanıyla anılan Moloz–Pazarkapı hattı, bugün Trabzon’un vitrinine dönüştü. Yıllar süren planlama, kararlılık ve ortak irade ile sahil baştan sona yeniden yazıldı. Takvimler 20 yıl öncesini gösterdiğinde Trabzon’un kronik sorunları konuşulurken iki başlık hep öne çıkıyordu. Bunlardan ilki Moloz bölgesindeki çöp dağları, diğeri ise Trabzon Çimento Fabrikası’nın bacasından yükselen zehirli dumanlardı. Şehrin hem çevresini hem de yaşam kalitesini tehdit eden bu tablo, uzun yıllar Trabzon’un kaderi gibi görüldü. Ancak zaman, doğru planlama ve ortak irade ile bu kader değişti.
İLMEK İLMEK ÖRÜLEN BİR DÖNÜŞÜM
2004 yılından sonra atılan kritik adımlarla birlikte TRABRİKAB kuruldu, çöpler Sürmene Bakır Madeni sahasına taşındı. Ardından Araklı Taşönü tesisleri devreye alındı. Bu süreç, Trabzon’un çöp sorununda kırılma noktası oldu.
Moloz olarak bilinen Pazarkapı sahili, yıllar boyunca dolgu alanları ve altyapı çalışmalarıyla yeniden şekillendirildi. Sahil yolunun geçişiyle birlikte çöp yığınları tamamen ortadan kaldırıldı ve alan kentin yeni yaşam merkezlerinden biri haline geldi.