BİR DEVRİN SON TEMSİLCİSİ: KAMİL VERDİ
Ordu’nun Perşembe ilçesi Çaytepe Mahallesi’nde yaşayan 92 yaşındaki Kamil Verdi, tam 69 yıldır aynı bakkal dükkanını işletiyor. 1956 yılında kendi elleriyle inşa ettiği dükkân, sadece bir satış noktası değil; mahallenin sosyal hafızası haline gelmiş durumda. Zamanla birçok şey değişse de Kamil Verdi'nin günlük rutini değişmiyor: Her sabah erkenden kalkıp, evinden 150 metre uzaklıktaki dükkânının kapısını açıyor.
“BU DÜKKÂN ARTIK BENİM HAYATIMIN PARÇASI”
Verdi, bakkallığın artık bir kazanç kapısı olmaktan çıktığını söylüyor. “Şu an burası benim için bir vakit geçirme yeri” diyen Verdi, gün içinde gelen komşularıyla sohbet ettiğini ve çocukların küçük ihtiyaçlarını karşıladığını ifade ediyor. “Daha ne kadar sürer bilmiyorum, ama sağlığım el verdikçe devam edeceğim” sözleriyle bakkallığa olan bağlılığını dile getiriyor.
TEKNOLOJİ VE MARKETLER BAKKALLARI GÖLGEDE BIRAKTI
Geçmişte insanların bakkallara muhtaç olduğunu söyleyen Verdi, günümüzde her şeyin cep telefonuyla halledildiğini, siparişlerin kapıya kadar geldiğini belirtiyor. “Eskiden bakkal mahallenin kalbiydi. Şimdi ucuz satsak bile kimse uğramıyor” diyerek bakkal kültürünün yok oluşuna dikkat çekiyor.
ZAMANA MEYDAN OKUYAN BİR DİRENİŞ
Kamil Verdi’nin hikâyesi, sadece bir esnafın yaşam mücadelesi değil; aynı zamanda mahalle kültürünün, samimiyetin ve emeğin sembolü. Gelişen dünyaya rağmen ayakta kalabilen nadir değerlerden biri olarak, geçmişle bugünü birleştiren yaşayan bir hatıra.
