83 yaşındaki Adalet Kumru, dinçliği, enerjisi, toplumsal hayattaki varlığı ve misafirperverliği ile hayata meydan
Kayıplara Rağmen Dimdik Ayakta Adalet Teyze’nin hayatındaki en ağır sınavlardan biri 20 yıl önce yaşandı. Eşi Şakir Bey’i kalp krizinden kaybetti. Yıllar sonra bir kızını da kanser nedeniyle yitirdi. Bu kayıplar, onun hayat yolculuğunda iz bırakan dönüm noktaları oldu. Ama o, acıya teslim olmak yerine hayata tutunmayı seçti. Bugün hâlâ gündelik rutinlerini aksatmıyor, komşularıyla bir araya geliyor, çocukları ve torunlarıyla vakit geçiriyor. Babamın İki Köyü Vardı Merkeze bağlı Gümüşkaya (eski adıyla Godil) köyünde dünyaya gelen Adalet Kumru’nun çocukluğu çalışmakla geçti. Babasının iki köyü vardı: Biri Kodil’de, diğeri Kelkit’te. Bu yüzden Adalet Teyze’nin hayatı sürekli iki köy arasında mekik dokumakla geçti.
Adalet Teyze o yılları; “Baba evinde çok çalıştım. Babamın iki köyü vardı. Biri Kelkit’te biri de Godil köyü. Eskiden babamların zamanında Kelkit’te bizim köy ahalisine arazi verdiler. Bizim köyde uygun arazi yoktu, Kelkit’te eksinler biçsinler yesinler diye oradan toprak verdiler. Giderdik, tarlayı biçerdik. Buğday ekerdik. Öküzlerle harmanları sürerdik. Atımızla malzemeyi getirir götürürdük. Köyümüze gidip gelirdik. Biz çok çalıştık. Kodil’e gelirdik iş ağır, Kelkit’e giderdik iş yine çok ağır. Çocukluğum ve gençliğim böyle çok çalışmakla geçti. Çok çalıştım” sözleriyle anlattı.
Gençlere Tavsiyeler: Adalet Teyze, 83 yıllı hayat tecrübesiyle gençlere şu tavsiyelerde bulundu: “Ümitsiz olmayın, çalışın. Tembellik iyi değil. Cimrilik de iyi değil. İnsanın kalbi fesat olmayacak, eli cimri olmayacak. İnsanlarla iyi geçinin. Bu insanı diri, dinç tutar.” dedi.
