Her dönem böyledir. Hedeften uzaklaştığınızda rakibe baskı kuramazsınız.
Trabzonpor sinerjisini kaybetmiş. Başakşehir ve Galatasaray mağlubiyetleri ve bunun yarattığı hakem travmaları futbolcuların konsantrasyonunu da bozdu.
Sakatlıklar da cabası.
Trabzonspor’un ilk yarıda tek pozisyonu var. Haftalardır olmayan Sosa takımına ve kaptanlık pozubandına kavuştu. Ve bir şeyler de yapmaya gayret gösterdi. Yapamadı.
Trabzonspor, bu sezon ne kadar yukarı çıkabilirse o kadar iyi. Transfer yasağını kaldıracaksınız ve sonrasında da takviyelerle seneye hazırlanacaksınız.
Trabzonspor’un üzerindeki ekonomik yüzü azaltması için de  şampiyon olması gerek.
Şampiyonlar liginin doğrudan katılım gelirlerini alması gerekir.
İpotek altındaki seyirci hasılatı ile TFF’den gelecek galibiyet primleri ile bunlar olmaz, olmayacak da.
Ahmet Ağaoğlu’nu yakaladık. Trabzonspor’un tek kuruşuna tenezzül etmeyen bir isim. Ve önemli kararlar da aldılar.
Divan Bakanı Ali Sürmen’i kutlarım. Sürmen ve ekibi yönetimlerin harcama yetkisini kıstı, şimdi de istişare kurullarını kurdu.
Bu istişare kurullarının onayını almadan Trabzonspor’a kimsenin başkan olması zor olacak.
Ahmet Ağaoğlu sözleri ile ircaatları ile gelecekte hep hatırlanacak. Ve Trabzonspor eğer batarken hayatta kalmış ise bunda en önemli paye de ona verilecek.

ÜNAL-SERGEN

Maçı Alanyaspor’a veren artistik gol atmak isteyen Rodellega’dan başkası değil. Sen ne yapmaya çalışıyorsun! Trabzonspor penaltıyı atsa silip süpürecek.
Penaltıdan sonrasını ise Ünal Karaman verdi.
Sergen Yalçın Ünal’dan zeki bir futbolcu idi ve yine zeki bir teknik adam.
Baktığım kadarı kötünün iyisi Kamil Ahmet Çörekçi, dışarı alıyorsun.
Ve gol atacaksın Abdulkadir Ömür’ü oyundan alıyorsun.
Şu takıma şu camiaya yazık değil mi?
Ünal bizim evladımız, dik duruşu var. Ama maçı okuyamadı okuduğu anlarda da iş işten geçmiş idi.
Bir uyarı daha. Tamam Abdulkadir Ömür, Abdulkadir Parmak olsun.
Berkay’ı 2-0’da koyup harcamayın. O çocuklar birkaç yıl daha beklesinler.