Çocukluğum ve gençlik yıllarının Sezai abisi nam-ı diyar Çoban Sezai ölmüş hemi....
Ah yalan dünya bir garip daha ayrıldı bak senden..
Yaşamı boyunca kötülüğe inat sevgiye sarıldı..
Doğa ve hayvanlar onun yoldaşı ve sırdaşı oldu..
Hiç evlenmedi onun sevdası topraktı aşkı ise gökyüzü..
Bir soyadı vardı...
Sezai Solmaz...
Ama onu herkes sadece ÇOBAN SEZAİ olarak bilirdi..
Saflığını yüreğini gönlünü herkes sevdi onun..
Memleket sevdalısı Yusufeli aşığı Çoruhun deli yüreklisiydi...
Kimseye zerre kötülüğü olmadı..
Yanlız yaşadı acılarını hep kalbine gömdü..
Gecesi gündüzü yoktu nerede ne zaman karşınıza çıkar bilinmezdi..
Aslında heybesinde yükü ağırdı..
O çok sevdiği Yusufeli baraj olmuş yeni yerleşim yeri de onu çok mutlu etmemiş ti..
Kalbi daha fazla dayanamadı..
Kalp krizi geçirmiş hastane de tedavi görür hale gelmişti..
Üç beş kişi dışında kimsenin haberi yoktu olup bitenden
Sonra da çok geçmeden bir ay sonrada ölüm haberi geldi..
Çoban Sezai yoktu artık..
Yusufeli bir yiğit evladını daha kaybetti
Sözü özü bir tek kelime ile bile ansiklopedi gibi konuşan bir adam sustu..
Yalan dünya ona buraya kadar dedi...
Mekanın cennet olsun güzel insan
İyi ki seni tanıdım iyi ki seninle şakalastım keyifli sohbet yaptım..
