Sevgili Okurlarım;
Daha önce yazmıştık. Karadeniz’de miras paylaşımına kızları ortak etmezler. Daha doğrusu, kızlar babadan kalan miraslarını almazlar. Erkek kardeşlerinin kullanımlarına izin verir, zaman zaman da haklarını 5-10 bin TL’ye devir ederler. Örneğin buna yerelde ‘Tekrir verme-alma’ denir. Bu bir kanun veya yasa değil, eski bir gelenek.
İsteyen ebetteki baba mirasını alır. Çünkü Baba evi kutsaldır. Kapısı hep açık olmalı. Baba evi kadınlar için “Bir güvence Kapısıdır”. Dönmek zorunda kaldığında bir evi olsun ister.
Son yıllarda Karadeniz’de kızlar da haklarını aramaya başladılar ve “Erkeklere var da bize yok mu?” demeye başladılar. İyi de ettiler. Olması gereken buydu. Kızlar artık baba mirasına ortak. Mücadelelerini destekliyoruz.
Rize-Pazar Adliyesi’nde verilen karar, Karadeniz’deki tüm kadınları üzecek, adeta ”Karadeniz’de kadının mırasta hakkı yok” hükmünde ve bundan sonraki tüm davalara örnek teşkil edecek karardı.
Yerel mahkemenin kararı, TAKA Gazetesi’nde ‘Karadeniz’de kadının mirasta adı yok’ manşeti ile yer aldı..
Yerel mahkemenin kararını inceleyen Trabzon Bölge Adliyesi 3.HUKUK Dairesi, Karadeniz’deki tüm kadınları sevindiren bir karara imza attı. Bir önceki yazımızda aynen şunu yazmıştık.
“Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi’nde, hukuk üstünlüğünü benimsemiş, kararlarında kılı kırk yaran, dosyayı her ayrıntısı ile okuyan, sorgulayan, adil hukuk çerçevesi içinde karar veren yargıçlar var. Ayrıca 3.Hukuk Dairesindeki hanım başkan ve üyeleri evrensel hukuk çerçevesi içinde değerlendireceklerinden, dosyadaki bilgi, belgeyi doğrultusunda en ayrıntılı bir sekilde bakacaklarından, bu haksızlığı ve yanlış karara ‘Dur’ diyeceklerinden hiç şüphemiz yoktur.
“Trabzon’da hakimler var” dedirtecek örnek bir kararla Pazar Asliye Hukuk Mahkemesi’nin kararını kaldırdılar.. ‘Kadının Mirasta artık adı olacak’ dedirtecek örnek bir karar verdi.
Söz konusu yerel mahkeme “Madem uzun yıllardan beri abi kullanıyor, kızların baba mirasını istemeye hakları yoktur” gibi hukukta yeri olmayan bir gerekçe ile, 4 kız kardeşi mirastan yoksun bırakmıştı.
Dava konusu; Rize ili, Pazar ilçesi, Dağdibi köyünde davaya konu; Halil İbrahim Hatırnaz’a ait tarlalar.
Baba; Halil İbrahim Hatırnaz ölünce söz konusu araziyi, evde kalan yetim ve öksüz dört kız kardeş ekip, biçmişler, tarlalara çay dikmişler. Topladıkları çay paraları ile hem kendilerinin geçimini sağlamışlar, hem de üniversitede okuyan abileri olan İsmail Hatırnaz’a para göndermişler.
Dört kız kardeş evlenince, babadan kalan miras arazileri ortada kalmış. Yarıcılık sistemi ile başkaları ilgilenmiş. Daha sonraları evin tek erkek çocuğu olan abi İsmail Hatırnaz ekip, biçmiş. Mirasçı, dört kız kardeş de yukarıda yazdığımız gerekçelerle abilerinin ekip biçmesine, kullanmasına, baba mirası arazilerle ilgilenmesine karşı çıkmamışlar.
Yıllar geçmiş. Tapusuz araziler imara açılmış. İmar çalışmaları sırasında abi İsmail Hatırnaz, dört kız kardeşini yok sayarak onlara haber vermeden tüm malları üzerine tescil ettirmiş. Okuma yazmaları dahi olmayan ve de abilerine çok güvenen dört kardeşin tescil işleminden haberleri olmamış.
Baba mirasını üzerine geçiren İsmail Hatırnaz ölümünden kısa bir süre önce kız kardeşlerine “Babamızdan kalan arazilerin tümünü üzerime tescil ettirmiştim. Sizin de hakkınız var. Dava açma süresi daha dolmadı. En iyisi siz dava açın ve mirasınızı alın” der.
Ardından vefat eder. Bunun üzerinde süresinde dava açılır..Yerel mahkeme 5.Durşmasında davanın reddine karar verir.
Temyiz incelemesini yapan Trabzon Bölge Adliyesi 3.Hukuk dairesi, yerel mahkemenin kararını kaldırdı ve dört kız kardeşi baba mİrasına dahil etti.
Bu karar Yargıtay’da onaylarsa hem Türkiye için hem de Karadeniz kadını için emsal olacak.
Karadeniz kadınının artık adı da, malı da olacak.
