Yüzyıllık Ateş Sönmüyor
Giresun’un Dereli ilçesine bağlı Yavuzkemal Beldesi'nde, unutulmaya yüz tutmuş zanaatların başında gelen demircilik mesleği, Patan kardeşlerin azmiyle yaşamaya devam ediyor. Yaklaşık bir asırdır aynı ocakta çalışan aile, babalarından kalan mesleği el emeğiyle sürdürüyor. Ancak çırak yetişmemesi ve fabrikasyon üretimlerin artması, mesleğin geleceğini tehdit ediyor.
“Babamız Yetiştirdi, Biz Yetiştiremedik”
62 yaşındaki Mehmet Patan, çocuk yaşta babasının yanında başladığı demircilik mesleğini halen sürdürüyor. Duygulu ifadelerle konuşan Patan, "Babamın yanında çıraktım, yaş 62 oldu ama hala bu ocağın başındayım. Ne yazık ki bizden sonra bu işi devam ettirecek kimse yok. Gençler okumaya, şehirde çalışmaya yöneldi. Çırak yetişmeyince, bu zanaat da unutulmaya başladı" dedi.
Patan, hâlâ babalarından kalan yaklaşık 100 yıllık körük ve el yapımı çekiçleri kullandıklarını belirterek, “Bu eski araçlarla mesleği yaşatmaya çalışıyoruz. Keşke bizden sonra da bu ocağın dumanı tütmeye devam etseydi” diye ekledi.
“Emeklilikten Sonra Ocağa Döndüm”
Ağabey Bilal Patan (73), genç yaşlarda gurbete çıktığını ancak emekliliğin ardından baba ocağına dönerek demirciliğe yeniden başladığını söyledi. "Bu meslek bizim kimliğimiz. Emekli olduktan sonra kardeşime destek olmak için geri döndüm. Ne yazık ki çırak bulamadık, şimdi yaşlı başlı biz çalışıyoruz. Ama bu ocağı elimizden geldiğince açık tutacağız" ifadelerini kullandı.
Patan, günümüzde el emeği yerine makinelerin tercih edildiğine dikkat çekerek, “Fabrikasyon aletler bizi yendi ama hiçbir fabrika üretimi, bizim dövdüğümüz demir kadar sağlam değil” dedi.
El Emeği Göz Nuru Yok Olmasın
Yavuzkemal’deki bu küçük demirci dükkanı, sadece bir meslek değil, aynı zamanda bir kültür mirası. Ancak teknolojinin ilerlemesi, el işçiliğinin cazibesini yitirmesi ve yeni neslin ilgisizliği bu gibi zanaatların sonunu getiriyor. Patan kardeşlerin isteği ise oldukça sade: “Yeter ki bu meslek unutulmasın, bu ocak sönmesin.”
