Öncelikle anneliğin ne kadar kutsal bir görev olduğunu belirtmek isterim.Annelik karşılıksız yapılan fedakarlığın,sonsuz sevginin bitmez tükenmez sabrı ile kendini yücelten ,bizim vazgeçilmez yaşam kaynağımızdır annelerimiz.Annelerimiz  doğumumuzdan  itibaren kendilerini bize adarlar.Bebeklikten başlayan  sürekli ağlamalarımıza,yürümeye başladığımızda ortalığı karıştırdığımızda,okul yıllarında her sabah akşam bizimle yollara düşerek gidip gelmelerimize,ergenlik çağına geldiğimizde agresif davranışlarımızda her zaman sabırlı olmaya çalışmış,her ne kadar bizlere kızmak isteseler de kızmamıştırlar.Bizim için en iyisini istemişler,okuyup iyi birer insan olmamızı ,hayırlı birer evlat olmamızı istemişlerdir.

Ağlarsa anam ağlar gerisi yalan ağlar atasözünden de anlaşıldığı gibi  hayatımıza  giren çıkan yüzlerce insan vardır. Fakat hangisi bizi annelerimiz gibi koruyup kollayıp aynı zamanda da şefkatini sevgisini gösterebilir? Bizi annelerimizden başka kim koşulsuz sevebilir ki?

Annelerimiz bizlerin var olmasıyla her zaman kendilerinin ikinci plana atarak bizim için bizden daha çok çaba göstermişlerdir. Hastalandığımızda uyumadan kendi sağlığını düşünmeden bizim için bu kadar fedakarlık yapan çok özel bir şeydir anne olmak.Dünyaya gözümüzü açtığımız ilk andan itibaren hep yanımızda  olan bir varlıktır annelerimiz.

Toparlayacak olursak annelerimizin kıymetini bilelim onları anneler gününde ve diğer günlerde ziyaret ederek sevgimizi hep gösterelim. Anneler yaşamlarını hep çocuklarına adarlar,onları yitirmeden evvel kıymetlerini iyi bilmeli ve gönüllerini hoşnut tutmalıyız.Of bile demeden daima yakınında yakınımızda  tutarak başımızın tacı etmeliyiz.
Anneler gününüz kutlu olsun….