Trabzon Ortahisar Milli Eğitim Müdürü Şükür Köse’yi ziyaret ettim.
Trabzon’da göreve başladığı günden itibaren pozitif eğitim veriyor.
Tebrik ettik.
Eğitimde bu sıçrama oldu ise bunda büyük katkıları oldu.
Genç, dinamik idealist bir isim.
Geçen eğitim yılından itibaren önemli bir noktayı takip ediyor.
Meslek Liselerini.
Tercihlerde yüzde 50’lik bir düşüş var.
Kontenjanların ancak yüzde 40’ı dolu.
Bizim üretime geçmeye hiç niyetimiz yok.
Kolaya alıştık!
Masa başı memurluğuna!
Veliler Meslek Liselerini tercih etmiyor.
Şükür Köse meslek liselerinin gelecek olduğunu söylüyor.
Anadolu lisesini okuyup, üniversite bitirenlerden bile daha kolay iş bulduklarını.
Kendinden örnek veriyor.
‘Rize Meslek lisesini kazandım.Gidecektim. Aile içinden İstabul’a davet edildim Kabataş erkek lisesine verdiler. Eğer meslek lisesine devam etse idim belki de bugün bir atölyem ve fabrikam vardı.’
Trabzon’da Organize sanayi bölgeleri ard arda geliyor.
Arsin, Beşikdüzü, Şinik’te fabrika bacaları tütüyor.
OSB’lerde meslek lisesi mezunları aranıyor.
Elektrik ustaları,
Motor ustaları,
Mekanikçiler.
Müracaat eden yok.
Türkiye’ye kolaycılık oturdu.
Üniversiteyi bitireyim nasılsa iş bulurum.
Benden önce hak edenler olsa da bir yolunu bulur önlerine geçerim!
Bugün İŞKUR marifeti ile işe girip masa başı memurluğu yapan evrak taşıyan üniversite mezunları var.
Böyle mi olmalı?
Ülkemiz; Trabzon veya bölgemiz nasıl kalkınacak?
Üretimle.
‘Barışta ter akıtmayan savaşta kan akıtır.’ dedi atalarımız.
Ter akıtan yok!
İş ailelere düşüyor.
Son dönemde moda var: ‘Anadolu Liseleri’
Aileler çocuklarını oraya vermek istiyorlar.
Oradan iş garantisiz mezun olsa da rahatsız olmuyorlar.
Önceden moda vardı. Şimdi ise Algı.
Algı etrafı öylesine sarmış ki,
Evlerin içine kadar girmiş.
‘Benim çocuğum da orada okusun.’
Bundan kurtarmalıyız.
Herkes Türkiye ve Trabzon gerçeklerine dönmeli.