“Küstüm,oynamıyorum seninle” dediğimde üzgün bir yüzle gelirdi arkadaşım yanıma ve içtenlikle bir o kadar mahçup hissedip kendini sorardı gözlerimin içine içine bakarak ; neden? Diye...
Çünkü bilirdi ki öyle boş yere küsmezdik birbirimize...
Çözmeye odaklı gönül almayı bilenlerdik bir zamanlar...
Şimdilerde ise;
Dağ dağa küsmüş kimsenin haberi yok!!!
Bence bunun sebebi;
İnsanlar samimiyetsiz!!!
Çözüm üretmek yerine çıkarları uğruna ezip geçmeye çalıştıkları için hep kendi pencerelerinden bakıyorlar ve kocaman bir boşluk içinde debelenip duruyorlar...
Oysa o pencereden gönüllere bakmayı başarsalar hatalarını da görecekler, kaybettiklerinide...
#önemseyelimbirbirimizi