Aç gözlerini ve gör dünya'yı ey insanoğlu...
Sen kimsin?
Ne oldun?
Ve amacın ne?
Dünyaya ilk geldiğinde sana sorulmadı ki !
Büyürken sana şeklini vermeye çalışan ebeveynlerinin belki de aklı-fikri-imkanları kısıtlıydı ve asıl vermek istediklerini veremediler sana...
Belkide hakikaten bilinçsiz ve cahil olduklarından dolayıydı hepsi...
Sığınma bunların arkasına!!!
Derler ki: küçük bir çocuğun algı kapasitesi yedi yaşına kadardır ve ondan sonra aldıklarını uygulamaya geçer yaşamı boyunca...
İlerleyen yaşında en ıfak yaşadığı sorınlarda yardım almaya gittiğinde çocukluğuna iner değerli doktorlarımız.Evet doğru...
Ama;
Biolojik olarak belki de doğrudur bu fakat bence çok uzun yıllar önce olduğuna eminim bu düşüncenin şöyle ki;
Ebeveynlerimiz artık teknoloji ve birçok alanın sağladığı imkanlar doğrultusunda bilinçsiz kalma şansı yok şu devirde,diyelim ki kaldı:şimdi doğan ve bu yaşamda varolmaya çalışan minicik bir bebek bile daha bilinçli bakıyor etrafına ve almayı bilene çok şey öğretiyor o küçücük cüssesiyle...
Ne yalan söyleyeyim ben bu devirde insanların daha doğrusu cahil insanların varlığını kabul edemiyorum...
Hiç bana kimse kalkıpta çocukluğundan bahsetmesin kimse...
Şahane bir çocukluk bizde geçirmedik fakat az büyüdüğümüzde iyi olanın peşinden gidip öğrenmeye gelişmeye çalıştık ve başardık!!!
Birilerine vizyon olmak ve öğretici olmak için anamızın karnından bir yetenekle olmuyor...
Araştıracaksın...
Tüm imkanlar elimizde!!!
Bir zamanlar kim olarak dünyaya geldiğin önemli değil bugün ki geldiğin nokta çok önemlidir ve eğer iyi bir kişiliğin yoksa bunu birilerine mâl etmeye hakkın yoktur bence!!!
Yaşadığımız şu devrin getirdiği ve sağladığı tüm imkanlardan faydalanmıyorsan bu senin sorunun!!!
Biraz ağır oldu sanırım ama gerçekler hep ağır gelir bizlere!!!
İyi insan olmak üzere diyelim!!!