Ve bu makalemde hayal dünyamı genişletip eşyaları konuşturmayı planladım…
Perdeleri, kaşıkları, halı,duvar avize ve belki de hiç dile gelmeyecek olan arabaları.
Böyle söyleyince aklıma çok eskiden Reyting rekorları kıran “kara şimşek” adlı dizi geldi, bizim jenerasyon hatırlayacaktır o görkemli ve döneme damga vuran diziyi.
Ne ilginçtir değil mi eşyaların dillenip bizimle konuşabilmesi aynı zamanda keyifli.
Merak ediyorum konuşabilselerdi neler anlatacaklarını…
Kimbilir onların bana ne kadar söz yaşları birikmiştir bunca yıl içinde…
Bakalım nasıl bir yüzleşme olacak!
Umarım eğlenceye dönüşür aksi eziyetli bir düşüş olur güne ve hayata dair!
Girelim bakalım bazı eşyaların dünyalarına, hayal buya!
Şimdi kahvemi yaptım kitabımı da alıp geçtim en nadide köşeme kendime kalayım diye ama oturduğum yerde ışık yeterli değil ve perdeyi açıp yağan yağmuru izlemek istiyorum ama yerimden kalkıp yaşadığım ambiyansı bozmak istemiyorum, şimdi başımı kaldırıp “ ya sevgili perde: kendini biraz sola doğru çeksen de dışarıdan biraz gün ışığı gelse” desem.
Tabi ki memnuniyetle ama bugün biraz halim yok sanırım açtığın camdan az yel almışım dokularım acıyor galiba üşüttüm diyerek minik hareketlerle sola çekilse!
Mutfaktaki kahve makinesine “ lütfen az telveli sade bir kahve yapar mısın bana sevgili makinem dediğimde: hay hay fakat fazla su çekmiş haznem rezidansımda sıkıntım var düzeltip hemen hazırlıyorum dese!
Şöminenin odunları bir bakışımla gelip yerlerine yerleşseler ve çatır çatır yansalar!
Mesela hep merak ederim, arabalarımızı bazen olmadık yollara sokarız ve çıkarmak için de olabildiğince yükleniriz gaza frene, o anda canı yanıyor mudur zorlandığından?
İnsanın en çok vakti evde ve arabalarında geçiyor ve kimbilir nelere şahit oluyorlar!
Bir de onların
dedikodu yaptıklarını düşünsenize
Arkadaşınız gelmiş sohbetin en koyu yerinde kenarda duran koltuk olduğu yerden kalkıp “ama daha dün başka bir arkadaşına Sinem için böyle demiyordun” demiş olsa!
Yani eğlenceli olduğu kadar sıkıntılı olurdu bence eşyaların dile gelmesi insanlık için!
İşin hayal dünyasını şöyle bir kenara bırakalım ama gerçekten ruhları ve dilleri olsaydı tüm eşyaların iyi olmazdı çünkü o vakit bizlerin yaşam amaçları sıfırlanırdı.
Emek ve sabır gerektiren hayat ne kadar kolaylaşırsa kesinlikle o kadar anlamsızlaşır kanımca!
Kolaylıkla elde ettiğiniz neyin kıymetini tam manasıyla bildiğinizi bir düşünün bence tüm okuyucularım bana katılıyordur.
Şimdilerde her şey bir tuşla yapılıyor zaten ve insandan dönme robotlar piyasada bazı ülkelerde ve farkında mısınız yaşamı kolaylaştırmak uğruna mücadeleci ruhumuzu ne kadar yitirdiğimizi?
O vakit bence insan insanlığını bilsin, eşya eşyalığını !
Biz yine sadece böyle beyaz sayfalara sıkıştıralım bazı hayallerimizi ve bakış açılarımızı!
Keyifli okumalar !
