Her maç final, her maç çok kıymetli, her maç hayati. Her müsabaka bir şeyler kazandırırken, her müsabaka bazı eksikleri de ortaya çıkarıyor. Önümüzdeki iki takım Galatasaray ile Fenerbahçe’nin birbiriyle oynayacağı bir haftada belki de 6 puanlık belki de 7 puanlık bir mücadeleydi..
Maçı kazanmamız durumunda rakiplerimizin birbiriyle oynayacağı maçı keyifle izleyeceğimiz bir hafta, puan kaybı ise takım üzerinde ciddi bir travma yaratacaktı.
Bu duygu ile geçtim televizyonun karşısına.
Kadrolar açıklandığında Jabol ve Augusto’nun yerlerine Bouchouari ve Muçi’ye kaptırdığını gördük. Sezon başından bu yana çift santrafor oynayan bir takım için tek santrafor oynamanın bir sonucu olacaktı.
Maçın başlamasıyla Konyaspor’un ön alan baskısıyla Trabzonspor’un geriden oyun kurmasına müsaade etmediğini, kaptığı toplarla birçok gollük pozisyona girdiğini gördük. Maçı öyle pozisyonlar buldu ki misafir ekip gol geliyorum diyordu. İlk 15 dakika yeni doluyordu ki golü de kalemizde gördük (0-1).
Gol sonrası da mutlak bir Trabzonspor baskısından bahsetmek mümkün olmadı. Konyaspor gol sonrası ön alan baskısını bırakıp rakibini kendi birinci bölgesinde karşılamaya başladı. Savunma arkasına atılan uzun toplarla Trabzonspor kalesini tehdit etmeye devam ettiler.
Savunması eksik, orta sahası eksik, hücum ezberi bozulmuş bir takım olarak tabiri caizse kafası kesik tavuk misali bir o yana bir bu yana koşmak dışında ne savunmayı nede hücumu organize edemedi..
İlk yarının bitimine 5 dakika kala sert ve tempolu bir oyunla rakip kaleye gitmeye başlayan Fırtına, dönen topları da almayı başardı. Bu hücum sürekliliği kısa sürede meyvesini verdi ve Muçi ile kazanılan penaltıyı Onuachu gole çevirdi (1-1).
Bu gol ilk yarının skoru oldu..
İkinci yarıya golle, gollerle başladı Fırtına. Önce Onuachu, sonra da Muçi harika iki gole imza attılar. Goller sonrasından özgüven oyun kalitesinin de artmasına neden oldu ve Trabzonspor ilk yarıya nazaran çok daha fazla gol pozisyona girdi.
Son pas şut tercihleri doğu yapılsa farkın çok daha açılabileceği bir oyun gördük. Maç sonlarında ciddiyetsiz oyun rakibin de pozisyonlar bulmasına neden oldu! Onana’nın kalede güven veren duruşu olmasa işler zora girebilirdi.
Kazanmanın çok kıymetli olduğu bir haftada altın değerinde 3 puan,
Muçi’nin yükselen performansı, Onuachu’nun akan oyunda tekrar gol bulması bana göre haftanın kazanımlarıydı.
Teşekkürler Fatih Hocam, teşekkürler çocuklar
