Eğitim ve öğretim sisteminde yaşanan yanlışları hataları eksikleri dilim döndükçe kalemim tuttukça her fırsatta gündeme taşımaya çalışıyorum.
30 yıla yaklaşan gazetecilik mesleğim süresi içinde eğitim konusunda hep hassas oldum.
Meseleye asla siyasi noktadan bakmadım.
Keşke eğitim konusu bu ülkede iktidar ve muhalefetin elinde bir oyuncak haline düşmeseydi..
Yaz boz tahtası haline dönmeseydi..
Özgür bilimsel herkesin eşit haklara sahip olduğu bir ortam yaratılmış olsaydı..
Öğretmenler idareciler müdürler eğitim kurumlarında kim varsa sadece mesleğine odaklansa üç kuruş menfaat uğruna onurlarını satmasaydı.
Mesleğin hakkını veren elbet baş tacı.
O kadar keşkeler var ki...
Hangi birini yazsam.
Kime tepki koysam kimi kime şikayet etsem.
Neyse bu konu çok derin girdik mi çıkamıyoruz.
Bu yazımda köy okullarına dikkat çekmek istedim.
2002 yılında köy okul sayısı 32 bin iken bugün 13 bine geriledi..
2002'de köylerdeki okullarda 3 milyon 275 bin 579 öğrenci vardı 22 yılın ardında bu sayı 540 bine geriledi.
Acaba o okullar kapatılmasaydı bu gün nasıl bir tablo olurdu?
Köy okullarının yeniden açılması şart.
Neden kapatıldığı sorusu ise hala cevapsız.
Son bir not.
Türkiye olarak Suriye'de 825 okul yapmışız.
Allah razı olsun elbet yapalım.
Sadece Suriye'de değil bütün mazlum ve yoksul yerlerde okullar açılsa çocuklar okusa.
Milyonlarca çocuk hem aştan hem de okuldan mahrum.
Her şey tamam da..
Benim ülkemin köylerin de eğitim öğretim olsa okullar yapılsa kötü mü olur.
