Artık söz bitti.. Ne yazsak ne söylesek boş.. Oysa hepimiz çok umutluyduk. Kahrolası bu hastalığı yenecek orga nakli olacak yeniden aramıza dönecektin.
Ama olmadı
Genç yaşta aramızdan ayrıldın-gittin..
Son konuşmamızda iyileşirsem söz bu sene Güneydoğuya gideceğiz demiştin
Sözünde durmadın!
Bursa’daki görüşmemizde ise “Son zamanlarda çok düşman kazandın ama bildiğin yoldan şaşma arkana bakma ” şeklinde beni uyarmıştın
Sen de ben de biliyoruz o düşmanları
Olsun be abi !
Biz alıştık hainliğe iki yüzlülüğe!
Bu camiayı en iyi sen biliyorsun
Hastalığında kim vardı yanında?
Üç-beş gerçek dost dışında?
Zor günlerinde sahip çıkanlardan Allah razı olsun hakları ödenmez..
Bizim camia böyledir abi?
Menfaatler güç dengeleri çıkarlar belirler her şeyi
Ötesi hikaye
Dedim ya abi söz bitti
Hastalığın sürecinde seni tek bir defa aramayan-sormayan ziyaretine gelmeyenler cenazende saf tuttu
Toplum olarak bu hale geldik
Yozlaştık kokuştuk çürüdük
Her şeyimiz yapmacık
Sahtekarlığın dibini yaşıyoruz
Bazen gidenler kurtarıyor diyorum kendi-kendime
Ne göreceğiz ki bundan sonra?
Ne sevgi kaldı ne saygı ne hoşgörü nede dayanışma
Mekanın cennet olsun
Ahmet Şefik Mollamehmeoğlu’na Harun Yavruoğlu’na Hikmet Aksoy’a Cevat Ocak’a Cevat Kol’a Ahmet Kayacık’a , Salih Çamoğlu’na Turgut Özdemir hocamıza kral Muharrem Kaya abimize Muhammet Taş kardeşimize Alaattin Kazancı’ya;
Kaybettiğimiz bütün güzel insanlara selam söyle
Huzur içinde uyu
Son bir söz
Organ bağışı noktasında toplumun daha duyarlı olmasını sağlamak için hepimize büyük görevler düşüyor
Binlerce insan bir umutla nakil bekliyor
Nedense özellikle son yıllarda yeterli duyarlılık sağlanmıyor
Teknoloji noktasında her türlü alt yapımız var çok iyi cerrahlarımız var başta Akdeniz Üniversitesi olmak üzere bilim camiası bu yönde donanımlı
Ama iş organ bulmaya ve nakle gelince tıkanıyoruz
Hala bazı örümcek kafalar bu işin sağlık ve dini boyutunu topluma yanlış anlatıyor
Allah kimseyi çaresiz dermansız ve kimseye de muhtaç bırakmasın
