Yönetim, bazen teşkilat, bazen yönetim etkinlikleri, bazen de sevk ve idare anlamında kullanılır. Başka bir deyişle yönetim bir teşkilatın etkili bir şekilde işlerliğini sağlayacak tüm yönetimsel etkinlikleri, madde ve insan kaynaklarının bir araya getirilmesini ve koordinasyonunun sağlanmasını, bu etkinliklerin gerçekleştirilmesinde izlenecek yönetim ve denetimi sağlayan süreçtir. Yönetim hem mevcut kaynakların(insan, para, mal, vb.) en verimli bir biçimde nasıl kullanılacağını öğreten bir disiplin yani bilgi dalı, hem de insanları kumanda etme sanatı olarak karşımıza çıkmaktadır. Yönetim bilimi bir taraftan toplumsal hayatın değişik kesimlerinin dayandığı olguları inceler, öte taraftan da eğitimden ekonomiye, kültürden kalkınmaya açılan geniş bir alanda değişik toplum kesimlerinin(kamu, okul ve sınıf yönetimi, vb.) akılcı bir tarzda yönetilmelerinin ilke ve kurallarını araştırır, bulur ve yönetsel davranışlara kılavuzluk edebilecek duruma getirmeye çalışır. Kısaca yönetim, bütün bir toplumu ilgilendiren tüm disiplinlerden etkilenen ve bu disiplinleri etkileyen bir bilim dalı ve sanatı olarak ortaya çıkmaktadır. Yönetim biliminin gelişmesiyle yöneticilik anlayışında önemli gelişmeler kaydedilmiştir.  Bazı temel anlayışlar evrensel olarak kabul görmeye başlamıştır. Bütün bu çalışmalar “etkili bir yönetim” için ortaya konmuştur. Etkili yönetimin olmadığı sistemlerde, insan ve madde kaynaklarının zenginliğinin hiçbir kıymeti harbiyesi yoktur.
 
Yönetim ile kültür birbiriyle ilişkili iki kavram olarak karşımıza çıkmaktadır. Denebilir ki, yöneticilik anlayışını biçimlendiren en önemli kaynakların başında kültür gelmektedir. Kültür, belirli bir toplumun karakterini meydana getiren fikirler, bilgiler, inançlar, teknik ürünler, davranış ve tutum tipleri sistemi olarak tanımlanabilir. Bir toplumun yönetim tarzı, yönetim biliminin evrensel niteliklerinin yanında, ilgili olduğu toplumun kültürü ile de yakından ilişkilidir. Meselâ, kültürümüzde hâkim unsur olan “büyüklere saygı” alışkanlığının, yönetilenler tarafından “yöneticilere saygı” biçiminde ortaya çıkması gibi, “küçüklere sevgi” töresiyle yetişen yöneticilerin de yönetilenlere şefkatle yaklaşması beklenir. İnsanları kumanda etme sanatı olan yönetimin, insanların kültürel özelliklerini, yaşama tarzlarını dikkate alma zorunluluğu vardır. Bu yönüyle yönetimin kültürle ilişkisi olduğu açıktır. Öte yanda yönetimlerin zengin bir kültürden ilham almaları oranında başarılı olabilecekleri bilinmektedir. Kültürümüz bu açıdan zengin bir kültür olarak bilinmekte ve tanınmaktadır. Nitekim Osmanlıların 600 yıllık bir başarılı yönetim ortaya koymalarının en önemli sebeplerinden biri de “zengin bir kültür” den yararlanmış olması olarak değerlendirilmektedir.
 
Evrensel nitelikleri bulunan yönetim biliminin uygulama bakımından da milli özellikler taşıyan bir bilgi dalı ve sanatıdır. İnsanları sevk ve idare etme sanatı olan yönetimin, uygulandığı toplumun kültüründen kaynağını alması zorunluluğu vardır. Bunun yanında bir yönetim ne kadar zengin bir kültürel mirasa sahipse, başarılı olma ihtimali o kadar yüksek olacaktır. Bu anlamda toplum olarak şanslı olduğumuzu söyleyebiliriz. Çünkü yönetim bilimi ve sanatı alanında sağlam ve zengin bir kültürel mirasa sahibiz. Yöneticilerin kendi kültürel mirasımızdan yararlanarak sevk ve idare yapmaya çalışmaları başarılı yöneticilik sergilemelerine katkı yapacaktır. Yöneticilerin zengin kültürel mirasımızdan haberdar olarak, yönetimle ilgili klasik eserlerden yararlanmaları, onların daha başarılı olmalarını sağlayacaktır.
 
Yönetim ilgili toplumun kültüründen bağımsız düşünmek bilimsel bir tutum olamaz.  Yöneticilerin toplumsal kültür mirasımızdan haberdar olmaları onların daha başarılı bir yöneticilik ortaya koymalarına katkı yapacaktır. Okul yöneticilerinin Türk kültüründeki zengin kültürel mirastan haberdar olmaları, okul yöneticiliklerinin kalitesini yükseltecektir. Kültürel zenginliklerimizin eğitim yöneticiliğimizin kalitesine katkı yapacağı hususu unutulmamalıdır.