Herzaman yaptığımı yaptım bugün.Bir kaç tahta parçası ile meşe ağacının özenle seçilmiş kısımlarını attım şöminemin içine.
Yalnızlığımı yakmak istercesine çaktım kibritleri peşpeşe...
Ne yalnızlık gidiyordu,
Ne de odunlar yanıyordu.
Karşımda duran aynadan kendimi gördüm bi'an.
Keşke görmeseydim.Meğerse nekadar uzunca bi vakit bakmamışım kendime.
Aman Allah'ım!!!
Neler olmuş bana böyle!!!
Saçlarım!!!
Bukle bukle kumral saçlarım nereye gitmiş???
Gözlerim!!!
Yeşil yeşil bakan gözlerime sarı sarı hareler gelmiş...
Ellerim!!!
Ah ellerim,pamuk, narin ellerim!!!
Kahverengi halkalarla kırışıklıklar istila etmiş herbir noktamı...
Kenarda duran bastonun ne işi var orada???
Ben ne aralık bu denli yaşlandım!!!
Bağırmak istiyorum avazım çıktığınca lakin dökülen dişlerimin arasında yok olup gidiyor cümlelerim!!!
Daha dün yirmidört yaşındaydım.
Hiç olmayacak birşey yüzünden kavga etmiştik.
Kapıyı vurup gitmiştin.
Meğerse tam kırk yıldır gelmeni beklerken evimde : ruhumda bedenimde çürümüş...
Ve senden hiç haber yok!!!
Acaba başka gönüllerdemisin???
Unuttun mu beni???
Yoksa,yoksa öldün mü sevgili???
Sen sakın benden önce ölme ne olur???
Bahar gelsin.
Kış gelsin.
Sen gelmesende yine hepsi gelsin.
Ben beklerim ki seni!!!
Yeter ki benden önce ölme .
Kırk yıldır bana yaşattığın beklentilerimi ve yaşadığım tüm buhranlarımın hesabını sana sormadan,ahım seni bulmadan sakın ölme sevgili!!
Nekadar daha vakit var bilemiyorum lakin dedim ya ;
Sen yinede ben seni bulmadan hesap sormadan neolur ölme sevgili!!!
Yasminkorkut
