Trabzon Büyükşehir Belediye Meclisi, Ekim ayı toplantılarına başladı. Son yapılan toplantıya başkanlık eden Belediye Başkan Vekili Atilla Ataman, son günlerde gündemde olan hafif raylı sistem projesi ile ilgili Meclis üyelerini bilgilendirdi. Burada verilen bilgilere göre, söz konusu proje ile ilgili daha önce yapılan master plan, Ulaştırma Bakanlığı tarafından onaylanmıştı.

Böylece yıllardır Trabzonluların en büyük beklentilerinden biri olan hafif raylı sistem projesi hayata geçebilecektir. Aslında Trabzon’un yüzyılı aşkın bir süredir beklenti içinde olduğu asıl mesele şehri iç bölgelere bağlayacak bir demiryolunun yapımıydı. Bu ihtiyaç Osmanlı’dan Cumhuriyete maalesef bir türlü giderilemedi.

Esasengünümüze kadar Trabzon’u demiryolu ile iç bölgelere ve özellikle Erzurum’a bağlamak için çeşitli projeler hazırlandı. Bu projeleri hazırlayanların başında İngilizler vardı. 19’ncu yüzyılda Trabzon-Erzurum-Tebriz transit yolunu aktif hale getiren ve bu yoldan büyük faydalar temin eden İngilizler, bölgede demiryolu yapılması için bazı teşebbüslerde bulunmuşlardır.

Fakat bu projelerin hiçbiri hayata geçmemiştir. Bunun birkaç temel nedeni vardır. Bunlardan ilki Rusların bu bölgeye demiryolu yapımını engellemeleridir. Bu bağlamda Ruslar, 1900 yılında Osmanlı Devleti’ne bir muhtıra sunmuştur. Bu muhtırayla Ruslar, Karadeniz ve Doğu Anadolu’da sadece kendilerinin demiryolu yapabileceğini bunun dışında her hangi bir ihtimali dikkate almadıklarını bildirmişlerdir.

İkinci neden, Trabzon’u iç kısımlara bağlayacak olan demiryolu hattının maliyetinin yüksek ve ekonomik getirisinin düşük olacağına dair tahminlerdi. Gerek bu işle ilgilenen yabancı şirketler gerekse devletin kendisi böyle bir düşünce içindeydi. Bu düşünceye göre Karadeniz sahillerini boydan boya kat eden yüksek ve zorlu dağlar, projenin yapım maliyetini artıracaktı.Mesela 1924 yılında yaşanan gelişmeler bu düşüncemizi en açık şekilde ispatlamaktadır. Zira 10 Nisan 1924 günü TBMM’de çıkarılan bir kanunla Trabzon-Erzurum Demiryolu Projesi kabul edilmiştir. Fakat zamanla projenin mali yükünün, o günkü bütçeyi aştığı anlaşılmış ve daha sonraları bu proje rafa kaldırılmıştır.

Üçüncü temel neden ise, demiryolu hattının hangi limandan başlayıp hangi güzergâhı takip edeceğine dair farklı ve zıt görüşlerin ortaya koyulmasıdır. Bu husustaki farklı fikirler, demiryolu hattını zaten tam olarak benimsememiş olanların da işine gelmiştir.

Zira gerek İmparatorluk yıllarında gerekse de TBMM’nde yapılan tartışmalarda demiryolunun sahilde indirileceği liman konusunda görüş ayrılıkları yaşanmıştır. Bölgeyi temsil eden vekiller ve yetkililer, bu konu üzerinde anlaşamamışlardır. Kimileri Zigana üzerinden Trabzon’a inmesini isterken kimileri Tirebolu üzerinden bazıları da Sürmene güzergâhının takip edilmesi lazım geldiğini öne sürmüşlerdir. Bu anlaşmazlıklar demiryolu projesini sekteye uğratan bir başka unsurdur.

Neticede hafif raylı sistem müjdesini alan Trabzonlular için demiryoluna sahip olamama sorunu bir nebze olsun azalacaktır. Ümit ederiz ki şehrimizi dış bölgelere bağlayacak demiryolu projesi de bir an önce hayata geçirilir ve Trabzon’un asırlık rüyası gerçeğe dönüşür.