Trabzon’u Türkiye’nin bir çok ilinden farklı kılan özellikleri var. Tarihi bin yıllar öncesine dayanıyor.
 
Eğitimde, sanat, kültür, siyaset, spor, turizm bir şehri şehir yapan en önemli argümanlar Trabzon için fazlasıyla var.
 
Trabzon’u şehir olarak şahsına münhasır olarak koruyabildiğimizi söyleyemeyiz.
 
1980 sonrası göçler her ilde olduğu gibi Trabzon’da çarpık yapılaşmaları beraberinde getirdi.
 
Arazi yetersizliği olan Trabzon’da şehir gittikçe içe kapandı.
 
TEMA Vakfı Başkanı Hayrettin Karaca, Trabzon’a geldiğinde kendisine, ‘Yeşilin başkentine hoşgeldiniz’ denildiğinde ‘Hangi yeşil, ben uçaktan baktığımda, beton gördüm.’ demişti.
 
Trabzon geçmişin getirdiği bu izleri şimdilerde onarma gayreti içinde.
 
Bir şehirde insanları mutlu kılan en önemli unsurlardan biri de şehrin yeşil alanlarının bolluğu ve ulaşımının rahat olmasıdır.
 
Şehir merkezi için sorunlu olan çimento fabrikası taşınıyor, güzel bir gelişme.
 
Zağnos dönüşüm projesi Trabzon için güzel bir örnek oldu.
 
Tabakhane’de aynı tablo olacak.
 
Pelitli’de güzel bir alan açıldı, oranın yeşillendirilmesi şehre bir hava katacaktır.
Çömlekçi’de yavaş ama güzel adımlar atılıyor. Trabzon Büyükşehir Belediyesi’nin elinde güzel projeler var.
 
Gülcemal ve Botanik parkının kısa zaman içinde hayata geçirilmesi insanımıza alternatif gezinti alanı açılması noktasında soluk aldıracaktır.
 
Dün Başkan Gümrükçüoğlu’na Gülcemali sorduk. ‘Yüklenici firme ciddi, ekonomik olarak çok rahat değiliz ama hızlanacak’ cevabını verdi.
 
Ganita, Sahil Yürüyüş Yolu, Atapark, Meydan parkı, Atatürk Köşkü, Boztepe, Eyof Parkları, Üniversite kampüsü yine de bizi mutlu eden noktalar. Ulaşımda çözülmesi gereken konular var. Güney Çevre Yolu yapılamadı. Kanuni Bulvarı bitmedi.
 
Bu hususta da daha hızlı ve kalıcı adımlar adımlar atılmasını beklemeliyiz.
 
Veremeyenleri Sıkmayın
 
Tüm yurt çapında olduğu gibi Trabzon’da okullar açıldı. Aileler için yorucu bir dönem başladı diyebiliriz.
 
Hayat zor ama çocuk okutmak daha bir zor.
 
İki-üç çocuğunu okutan aileleri düşünün. Her gün yemek, giyim, temizlik. Kolay değil.
 
Sadece bununla kalmıyor, eğitimin içinde de türlü sorunlar.
 
Birkaç senede bir değişen eğitim sisteminden söz ediyoruz.
 
Esas yazmak istediğim bu değildi. Yeni eğitim dönemi geldi. Aileler bize ulaşıyor, okul aidatları, malzemeler şu bu derken faturalar kabarıyor.
 
İmkanı olanlar var olmayan var.
 
Okullarda özellikle temizlikçi kadrosunun ücreti velilere bırakılıyor.
İşkur yoluyla bu tür alımlar yapılıyor. Neden tüm okullara yaygınlaştırılmıyor?
 
Ana sınıfı için 60-70-80 lira aidat çıkaran okullar var. Evet okullarımızın eksikleri çok.
 
Ama sadece tek evlat için ayda ortalama masrafların 100-150 lira olduğunu düşünürsek bu da fazla.
 
Okul idarecileri makul ve kabul edilebilir talepler getirmeli. Ailelerin durumu göz önünde bulundurulmalı.
 
Yeni eğitim döneminin tüm öğrencilerimize, öğretmenlerimize, ailelere ve idarecilere hayırlı olmasını temenni ediyorum.