Tanjant yolu üzerinden Bahçecik’e çıkıyorum.
Gece geç saat.
Uzun boylu bir genç çevirdi, ‘Yusuf abi seni tanıyorum’ dedi.
Bir talepte bulunacak diye düşündüm.
Devam etti:
‘Abi yazılarını okuyorum. Üretim yok diyorsunuz doğru. Abi nerede benim Amasya elmam
Nerede benim demir elmam. Yok.
Markette çalışıyorum star elma, golden elma, Washington portakalı.’
Üretim, üretim diyorum.
Demek ki, benden daha fazla dertli olanlar da var.
Zamlara geliyoruz.
Burada da net bir tespit yapıyor.
‘Markette ki bütün ürünlere zam geldi. Ama kahvaltı dünyası diye bir marka var. 7 aydır zam yapmadı ve aynı fiyattan mal veriyor. Sordum, bütün markalar zam yaptı siz neden zam yapmadınız? Bana net bir cevap verdiler: Çitfliğimiz var, inekler var. Onlara yedirdiğimiz yemleri de kendimiz üretiyoruz ve en düşük maliyet en kaliteli ürünü sunuyoruz. Sürümden kazanıyoruz.’
Bu kadar net.
Üretim, üretim, üretim.
Belediyelerin harcamasından kıs, makam araçlarını kaldır yetmez.
Hayvancılık ve Tarım nerede?
Hollanda yılda 100 milyar avro peynirden, yağdan ve tarım ürünlerinin ihracatından kazanıyor.
Biz köylere domates getirmeye başlayalı yıllar oldu.
Köyde her evde 3 inek vardı tek inek bile kalmadı.
Arsin’in, Araklı’nın Vakfıkebir ve Tonya’nın yükseklerinde inek ve yaylacılık var o kadar.
Dün Trabzon’un 15 projesini yazdım.
Gerçekten bu projeler hayatı projeler, önemli projeler.
Tahsin Karayunus isimli okurumuz aradı.
Şunları sıraladı:
‘Projelere baktım,
İnceledim. Ama içinde istihdama yönelik tek proje yatırım adası. Onun da yapımı 20 yıl süren!
Oğlum var. 28 yaşında ve işsiz.
Bir an önce Trabzon istihdama yönelmeli ve istihdamı ön plana çıkaracak yatırımlar yapmalı.’
Katılıyorum.
Burada da şunu ifade ettim.
Trabzon turizmle,
Trabzon ticaretle kalkınsın.
Ama Trabzon istihdam sorununu bunlarla çözemez.
Trabzon orta ölçekli sanayiyi geliştirmeli.
Yani 1-2 bin kişinin çalışacağı birkaç fabrika.
Ya da Hekimoğlu gibi,
Gündoğdu mobilya gibi 10’a yakın tesis daha acilen hizmete sokulmalı.
Eğer sokarsak sokaktaki gençlik işbaşı yapar!
İş beğenmeme konusu herkesin dilinde.
Bu konuda da iş ailelere düşüyor.
Ne evlilik çağındaki erkek çalışmayan kızı, ne de çalışan kız işi olmayan erkeği istiyor.
Her şey de devletin kapısında değil.