Bu defa değişiklik yapıp,yaz geçene kadar kapatacağım kendimi virane evimde yıkık ruhuma.
Buradan çıkış yok sana eyy Ruh!!!
Sevgili gelene yada gidene kadar.
Neden onca yıldır bekleyen ben oldum ki?
Beklenen olmak benimde hakkımdı.
Az hissetseydim beklendiğimi,belkide çok yıllar daha beklerdim seni.
Artık beklemeyi bıraktığım gibi beklenen olmakta istemiyorum.
Darmadağın ettiğin bu eseri görme şansın olmayacak.
Sıramı sana verdim ben sevgili.
Şimdi sen dağılacak,sen bekleyeceksin;hiç gelmeyecek olan Ben'i.
Muhtemelen bu yazdığım yazıyı okuduğunda ben dönüşü olmayan yerde çaresizce ve sessizce ölmüş olacağım.
Yoksa nefes alsaydım yine bekleyen olup beklerdim seni,herşeye rağmen.
Seni benimle gömdüm ben sevgili.
Şimdi çaresizliğine sen yanacaksın,eriyeceksin beni toprağın altında her düşündüğünde.
Ama üzülme,yine kıyamam ki ben sana.
Hadi bir çiçek dik başucuma,senin kokunu versin bana.
Beni sana senide bana getirmez ama ,inan bana hiç solmaz o ben gibi.
Çünkü senin ellerin ile dikilmiş olacak ve sende hayat bulacak.
Biraz daha çabuk gelseydin bende solmazdım be Sevgili...