Hayatta hep başarıya odaklanırız.
Notlara, derecelere, ödüllere, alkışlara...
Ama fark eder misiniz, aslında asıl başarıyı anlatan şey çoğu zaman kimsenin bakmadığı bir detayda gizlidir.
Tükenmiş bir silgi, işte tam da bu detaylardan biridir.
“Silgi kalemden önce tükendiyse, yanlış çok var demektir” diye düşünürüz belki ilk anda; ama gelin bu sözün arkasına bir adım daha atalım.
Tükenen bir silgi, denemekten korkmayan bir yüreğin sessiz çığlığıdır aslında.
Defalarca yazıp silmiş, tekrar yazmış, yine beğenmemiş, yine silmiş.
Bu bir çabanın izidir, mücadelesidir.
Kalemle yazarsınız; ama silgiyle öğrenirsiniz.
Yanlış yapmaktan çekinmemek, öğrenmenin en sağlam temelidir.
Unutmayın, kalem başarıyı yazar, silgi ise başarıya giden yolu açar.
Evet, “Silgi kalemden önce tükendiyse, yanlış çok var demektir”
Aslında bu söz, kulağa sadece bir uyarı gibi gelir.
Ama biraz daha dikkatli bakarsanız, bu cümlede sevgiye, fedakârlığa ve gerçek bağlılığa dair derin bir hikâye yattığını görürsünüz.
Silgi, tıpkı sevgi gibidir.
Sessizdir, gösterişsizdir ama en çok yorulan odur.
Kalem cesurca yazar, iz bırakır, ses çıkarır.
Ama silgi sessizce düzeltir, affeder, unutturur, iyileştirir.
Sevgi de öyledir işte.
Görünmeyeni görür, konuşulmayanı duyar, kırılanı onarır.
Kalemin izi gözle görülür, silginin emeği ise kalple hissedilir.
Bir insanın hayatında sevgisi kalemden önce tükenen biri varsa, işte o kişi aslında en çok seven kişidir. Belki defalarca affetmiştir, belki aynı hatayı silmekten parça parça olmuştur.
Ama yine de silmeyi, düzeltmeyi seçmiştir.
Çünkü sevgi bazen karşılık beklemeden vermektir.
Yanlışa rağmen yanında kalmaktır.
Sevgi, kalemin yazdığı acıyı silgi gibi usulca silip yeni bir sayfa açmaktır.
Çoğu zaman sevgiyi, büyük sözlerde ararız.
Oysa gerçek sevgi, kimsenin görmediği anlarda yaşanır.
Küçük bir “nasılsın”da, içten bir bakışta, sessizce omzuna konan bir elde gizlidir.
Tıpkı silginin yaptığı gibi, gürültü yapmadan, iz bırakmadan, sadece iyilikle dokunur hayatımıza.
Eğer hayatınızda silgi gibi biri varsa, onu kalemden daha çok sevin.
Çünkü kalem yazar, ama silgi affeder.
Kalem hata yapar, silgi düzeltir.
Kalem iz bırakır, silgi seni yeniden başlatır.
O yüzden sevgiyi gösterirken kalem gibi konuşmaktan çok, silgi gibi davranmak önemlidir.
Ve eğer bir gün kendinizi yorgun hissediyorsanız, sevginiz tükeniyor gibiyse, bilin ki bu aslında tükenmek değil, değer vermektir.
Tıpkı çok kullanılan bir silgi gibi…
Parça parça azalsa da, yaptığı işin büyüklüğü hep görünmeyen bir yerlerde kalır.
Çünkü bazen sevmek, silgi gibi olmaktır.
Sessizce, iz bırakmadan, ama yeri doldurulamayacak kadar kıymetlidir.
Tüm Müslümanların mübarek Kurban Bayramını kutluyor, tüm insanlığa hayra ve barışa vesile olmasını diliyorum.
