Bir önce ki sayıda bahsettiğimiz sandıkları umuyorum ki okuyucularım hatırlıyorlardır,merak ettiniz tabi ki doğal olarak...
Hadi devam edelim ;
Ne var dı o sandıklarda ve yıllarca içine ne koyulmuştu da kilitlenerek beklemeye alınmıştılar?
İnan’ın bana ev halkı olarak neler ürettik beynimizde...
Acaba şu mu bu mu diye...
Hiç tüyo vermiyordu anaannem ama yüz ifadesinden anlıyorduk ki çok iyi bişeyler koyuluyordu o sandıklara...
Zaman geçiyor ve ben büyüyordum.
Bir gün ;
Yasmin’i istemeye geldiler...
Civar köyden hatrı sayılır bir aile ve anaannemin yakinen tanıdığı...
Gel zaman git zaman söz kesildi nişan yapıldı ve düğün hazırlıkları başladı...
Erkek tarafı bir gece çayımızı içmeye geldiler ve kurulacak olan evin hazırlarını konuşmak İçin başladılar sohbete...
Eşimin annesi çok severdi beni,cidden çok severdi,zaman zaman kaynanalık elbette yaptı ama hep çok sevdi beni “Rahmet olsun ruhuna”...
Neyse uzatmayayım ;
Kayınvalidem dedi ki “kızımızın çeyizi ne durumda”
Evimizde büyüklerimiz varken bizlere söz düşmezdi,anaannem şöyle bir baktı ona ve “Fatma hanım merak etmeyin fazlasıyla hazırız “diyerek köşeye üst üste koyduğu sandıkları işaret etti...
“Hiç önemi yok Huri hanım,ben YASMİN kızımın her şeyini tamamladım” dedi kayınvalidem...
Çeyiz alma günü geldi...
Sandıklar ve akabinde olması gereken bir kaç eşya arabaya yüklendi benim yeni dünyama gözyaşlarımız eşliğinde yola çıktık...
Ve sonunda sandıklar bir bir açılmaya başladı...
Anaannem elimi tuttu gözlerimin içine bakarak
“İşte hep merak ettiğin bu sandıkları şimdi açıyoruz kızanım,sana öyle bir çeyiz hazırladım ki yaşam boyu seni ayakta tutacak”dedi ve ilk sandığı açtı...
Neredeyse odada yirmi kişiyiz,herkes merakta...
Özellikle bizim aile çünkü yılların merakı üzerimizde...
Kırmızı kadife örtülerin içinde yüzlerce kitap çıktı sandıklardan!!!
Herkes şok,ama ben değil...
Çünkü ben anaannemin kitaplara olan aşkını biliyordum ve beni de kendisi gibi kitap aşığı yapmıştı zaten,o sandıktan başka bir şey çıkma şansı çok azdı...
Tabi erkek tarafı inanılmaz bir şok yaşamıştı ve bozulmuşlardı
Onlar çeşit çeşit çeyizlik eşya beklerken kitap beklenmedik bişey di
Yani sevgili okuyucularım ;
O gün anaannem verilmesi gereken en güzel dersi vermişti herkese!!!
Bir kişin en güzel ve en büyük çeyizi kitap olmalıydı!!!
Gelişmek,öğrenmek ve öğretmek için!!!
Kitaplar bulunmaz bir velinimettir ve lütfen değerlerini bilelim!!!
Bir sonra ki sayıda buluşmak ümidiyle