JAPON HÜMANİZMİ VE ERTUĞRUL ŞEHİTLERİ ANILDI
 
Japonya Oşima adasında tayfunla batan Ertuğrul Fırkateyni’nde 550 asker şehit düşmüş, 69 gazi sağ olarak kurtulmuştu. Ertuğrul kazası dünya denizcilik tarihinin en büyük kazalarından birisidir. Bu olay Türk – Japon dostluğunun başlangıcı ve temel taşı olmuştur. İlk kez 1988 tarihinde Japon İmparatoru Meiji, amcasını Osmanlı İmparatorluğu’na dostluk için göndermişti. Sultan Abdulhamid II derhal iade -i ziyaret için Ertuğrul Fırkateyni’ni hazırlattı. 13. Temmuz 1889 tarihinde Ertuğrul Albay Osman Bey komutasında 608 bahriyeli ile yola çıktı. Bu anları gemi süvarisi Ali Bey’in kızı anlatıyor:

“Konaktan Haliç güzel görünürdü. Loğusa döşeğindeki annem dışındaki bütün ev halkı Ertuğrul’u seyrediyorduk. Öğle vakti bir de baktık ki gemi hareket etti. Bütün askerler güvertede. Mızıkalar, bando “ Ey gazileri “ çalıyordu. Yelkenleri açılmamış, makineleri ile yürüyordu. Bayraklarla donatılmıştı. Gemi Sarayburnu’ndan kıvrılınca hareket ettiğini anladık. Herkes gözyaşlarına boğuldu. Hıçkırıklarla sarsılıyorlardı. Halk köprüye, deniz kenarlarına hücum etmiş, sesler, bağırışmalar, ağlamalar konağa kadar geliyordu.
Besmeleyle Ertuğrul demir aldı,
Hep ahali sahillerde baka kaldı,
Çoluğun, çocuğun feryadı arşa sardı,
Hak selamet versin şanlı Ertuğrul’a.
Vada sevgili kardeşler,
Veda!... Allah sizi korusun ! Heyhat !...

Ertuğrul’un üç aylık yolculuğu onbir ay sürdü. Yolda beklenmedik kazalar, ihtiyaç problemleri çok büyük sorunlar yarattı. Bu yüzünden komutan Osman Bey “benim yerimde başka biri olsa, ya firar veya intihar ederdi” demiştir. Uğradığı limanlarda yüzbinlerce müslüman halk ziyaret için gemiye hücum etti. Karşılaştığı İngiliz, Rus, Çin, Fransız donanma gemileri top atışları ile Ertuğrul’u selamladı.

İmparatorluk sarayında coşkulu karşılama ve sevgi gördüler. Bu sırada Japonya’da çıkan kolera yüzünden 13 asker şehit oldu. !3 Eylül 1990 tarihinde dönüşe geçildi. Japonlar :
“ Aman gitmeyin. Tayfun zamanı. Bu aylarda biz balıkçıları bile denize göndermeyiz “ dediler.

Ertuğrul hareketinin 3. Gününde tayfuna yakalandı. Koşino feneri açıklarında Ertuğrul kayalıklara çarparak parçalandı. Bu mahşerden 69 gazi fenere yaralı olarak çıkabildi. Oşima muhtarı Saito 50 kişilik köyün tüm halkı ile gazilere şevkat ve bakım için olağan üstü gayret gösterdi. Denizden şehitleri toplayıp defnettiler. Onların bu hümanizmini başka bir devlet toplumunda göremezsiniz. Ayrıca Oşima’da Ertuğrul şehitleri için iki anıt diktiler. Üçüncüsünü ise 1934 yılında Atatürk yaptırdı. Türkiye de ise 124 yıl sonra ilk kez ve tek onıt Ünye’de yapıldı. Her yıl Japon halkı ve Ünyegiller bu anıtta törenler düzenlemektedir. Bu yılki törenimize Japonya Büyükelçisi Ekselansları Akio Miyajima, Japonya Prensesi Akiko Mikasa’nın Türkiye ziyaretine rastladığı için katılamadı.

Bir çiçek göndererek kutlama yaptı. Ancak törenimizene mülki ve idari yöneticiler katılmadı. İsmini T.C. şanlı Yavuz ‘dan alan vali bey, Ünye’de, hem de aynı mahallede olmasına rağmen iştirak etmedi. Fakat esas olan Ünyegiller vardı. Ünyegiller yönetimin katılmamasını büyük bir vefasızlık olarak yorumladı ve en çok şu soruyu sordular: “ Mülki yönetim neden yoktu? “Japonya’da Ertuğrul’ anmaya İmparator bile katılıyor iken bizdeki sonuç Ünyegilleri yürekten yaralamıştır. Şu husus bir kez daha anlaşılmıştır: Ünye’de bu anlayıştaki yöneticilerle uluslararası bir toplantı yapmak sağlıklı olmaz.
 
SELAM OLSUN !
 
Selam olsun bizden güzel dünyaya,
Selam olsun sonsuz güneşe Oşima’da,
Dönmeyen gemiler olduk Japonya’dan,
Adımızı soran, arayan, anan var mı?
Var şehitlerimiz var ! İşte Ünyegiller, İşte T.C. donanması sizi anıtınızda ayakta alkışlıyor !Ruhunuz şad olsun !
“ Yaşasın Türk – Japon dostluğu,
Yaşasın Oşima- Ünye kardeşliği ! “
“ Banzay! Turkish- Japones friendship,
Banzay ! Oşima- Ünye friendship ! “