Kadın olmak zor doğru
Ama bence erkek olmak daha zordur hele de bu devirde.
Hiçbir rolü tam oynayamaz mesela
Çünkü ne yapsa bir şey eksik gelir
Eşi için
Çocukları için
Annesi için
Babası için
Arkadaşları için
Sahip olduğu her şeyi gözünü kırpmadan feda eder
Gençliğini feda eder mesela
Sağlığını feda eder
1,2,3,4 ana hastalıkla baş etmeye çalışır
İşlerini evirip çevirmek için uğraşır
Çünkü sürekli çalışır bu adam
Evet, erkek olmak kolay sanılır
Söz hakkı hep onda sanılır.
Gücü, kararlılığı, direnciyle övülür.
Ama kimse, onun da sessizce ezildiği, görünmeden tükendiği, anlatmadan ağladığı zamanları düşünmez.
Erkek olmak, bu devirde tam anlamıyla bir denge ayarı.
Ne fazla görünmelisin, ne de tamamen yok olmalısın.
Ne çok sahiplenmeli, ne de geri durmalısın.
Bir adım fazla atsan baskıcı, bir adım geride dursan ilgisizsin.
Bir adam…
Hayatının her alanında rol üstlenir ama hiçbirinde başrolü tam anlamıyla alamaz.
Çünkü sürekli eksik hissedilir.
Eşi için duvar gibi olmalı ama aynı zamanda romantik de kalmalı.
Çocukları için hem arkadaş hem otorite olmalı ama hiçbir zaman ikisinin dengesini kurduğunda bile takdir edilmez.
Annesine vefa gösterse “ana kuzusu”, eşine öncelik verse “kılıbık” olur.
Toplum, erkeğe güçlü ol demeyi görev edinmiş.
Ağlama demiş,
Yıkılma demiş,
Dert etme demiş,
Yükü sırtla demiş…
Ama bir kere bile “nasılsın?” dememiş.
Bir kere bile “yoruldun mu?” diye sormamış.
Erkek olmak…
Gençliğini, hayallerini, heveslerini sessizce feda etmektir çoğu zaman.
Gece-gündüz demeden çalışmaktır.
Kendine bir tek saat ayırmadan herkese yetişmektir.
Kendi acılarını içinde büyütüp, kimse duymasın diye gülümsemektir.
Dışarı çıkarsa “sorumluluğunu unutan adam”,
Evde otursa “tembel ve işe yaramaz adam”…
Eşine destek olsa “erkekliğini kaybetmiş”,
Destek olmasa “bencil ve anlayışsız”…
Ne yapsa bir kulp bulunur, ne etse tam olmaz.
Ama yine de…
Sever adam.
Sahip çıkar adam.
Vazgeçmez, yıkılmaz, mücadele eder.
Kendi içindeki fırtınaları susturur da çocuklarının gülümsemesi için güneş gibi doğar evine.
Eşinin bir tebessümünde huzur bulur,
Annesinin duasında güç,
Babası onu hayırla ansın diye kendi adımlarını sağlam atar.
Bu yüzden…
Görünmese de koca bir hayatın direği olan,
Yorulsa da belli etmeyen,
Ağlasa da gözyaşını içine akıtan,
Hayatının her saniyesini başkalarının iyiliği için harcayan,
İyi bir insan olmaktan, dik durmaktan ve adam gibi adam kalmaktan vazgeçmeyen tüm erkeklere selam olsun.
Çünkü bazen bir adamın sadece “var olması” bile,
koca bir dünyayı ayakta tutar.
